Gieorgij Bieriegowoj

Z Wikipedii

Gieorgij Timofiejewicz Bieriegowoj (Георгий Тимофеевич Береговой); ur. 15 kwietnia 1921 r. we wsi Fiodorowka (obwód połtawski – Ukraina); zm. 30 czerwca 1995 w Moskwie. Radziecki kosmonauta.

Po ukończeniu szkoły średniej pracował kombinacie metalurgicznym. Do Armii Czerwonej wstąpił w 1938 roku. W 1941 roku ukończył wojskową szkołę lotników. Jako pilot brał czynny udział w II wojnie światowej. Odbył 185 lotów bojowych. W 1944 roku otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego.

Po wojnie w 1948 roku ukończył przeszkolenie oficerskie oraz kurs pilotów – oblatywaczy. Do 1964 roku przetestował dziesiątki typów samolotów. W 1956 roku, bez przerywania pracy zawodowej ukończył Wojskową Akademię Lotniczą (obecnie im. J.A. Gagarina).

W ramach dodatkowego naboru 25 stycznia 1964 roku zaliczony został do oddziału kosmonautów (WWS 2). Po zakończeniu kursu przygotowawczego do lotów na statkach typu Woschod i Sojuz.

W 1965 roku był dublerem dowódcy załogi podstawowej przygotowywanej do lotu Woschod 3. W skład załogi wchodził również Lew Diomin. Lot został anulowanu w momencie zakończenia programu Woschod

W 1966 roku był dublerem dowódcy załogi podstawowej przygotowywanej do lotu Woschod 4. Razem z nim w skład załogi wchodził Władimir Szatałow. Misja miała mieć charakter wojskowy a planowany czas pobytu kosmonautów na orbicie miał wynieść co najmniej 16 dni. Lot został jednak ostatecznie odwołany w momencie zakończenia programu Woschod.

Swój pierwszy i jedyny lot odbył w 1968 roku. 26 października wystartował w kosmos na pokładzie statku Sojuz 3. Był to pierwszy lot załogowy po zakończonym katastrofą locie statku Sojuz 1. Zadaniem kosmonauty było połączenie się na orbicie z wystrzelonym wcześniej bezzałogowym statkiem Sojuz 2. Pomimo kilku prób, podczas których Bieriegowoj zużył blisko 90 % paliwa przeznaczonego na ten cel, nie doszło do cumowania obu statków. Kosmonauta powrócił na Ziemię 30 października 1968 po 3 dniach 22 godzinach 50 minutach i 45 sekundach.

W latach 1972 – 1987 był Naczelnikiem Centrum Przygotowań Kosmonautów im. J.A. Gagarina.

25 lutego 1982 roku formalnie przestał być członkiem oddziału radzieckich kosmonautów.

W randze generała zwolniony do rezerwy w 1987 roku. Był autorek kilku książek na temat załogowych lotów kosmicznych.

Dwukrotnie otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego oraz wiele innych medali i orderów. Uhonorowany przez Akademię Nauk ZSRR złotym medalem im. K. Ciołkowskiego. FAI (Międzynarodowa Federacja Lotnicza) przyznała mu złoty medal im. J. Gagarina.

Zmarł na zawał serca w Moskwie 30 czerwca 1995 roku.