Grażyna Szmacińska

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Grażyna Szmacińska, 2006

Grażyna Szmacińska (ur. 29 stycznia 1953 w Skierniewicach) - polska szachistka, mistrzyni międzynarodowa od roku 1978, wielokrotna mistrzyni Polski w szachach.

Pierwsze sukcesy odniosła na początku lat siedemdziesiątych, zdobywając tytuły mistrzyni Polski juniorek w latach 1970 i 1971. W ciągu kilku lat awansowała do ścisłej czołówki krajowej, w której znajdowała się do końca lat osiemdziesiątych. Pierwszy start w finale mistrzostw Polski kobiet w roku 1975 we Wrocławiu przyniósł jej od razu tytuł mistrzyni kraju. Do roku 1989 wystąpiła w finałowych turniejach piętnastokrotnie, łącznie zdobywając 8 medali, w tym aż 6 złotych (1975, 1976, 1981, 1983, 1986 i 1988). W latach 1977 oraz 1979 zdobyła tytuły wicemistrzowskie. Wielokrotnie startowała w turniejach międzynarodowych, zwyciężając lub dzieląc pierwsze miejsce w m.in. Lublinie (1976), Bydgoszczy (1977, 1980) oraz Piotrkowie Trybunalskim (1978).

W latach 1978 - 1988 sześciokrotnie wystąpiła na olimpiadach szachowych, zdobywając dwa medale brązowe: wraz z drużyną w roku 1980 oraz indywidualnie w roku 1982 za uzyskany rezultat na IV szachownicy. Łącznie na olimpiadach rozegrała 50 partii, w których zdobyła 31 punktów.

W roku 1993 zakończyła profesjonalną karierę szachową, jednakże sporadycznie występuje w turniejach krajowych (m.in. w latach 2004 - 2006 zdobyła trzy medale na Mistrzostwach Polski Policji, w tym złoty w roku 2005).

Notowania na liście rankingowej FIDE w styczniu 2007 roku: