Haudh-en-Ndengin
Z Wikipedii
Haudh-en-Ndengin – fikcyjny kurhan ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Informacje na jego temat znajdują się w Silmarillionie.
Położenie Haudh-en-Ndengin przedstawiła na jednej z map Karen Wynn Fonstad w swoim Atlasie Śródziemia.
- W angielskim oryginale – Haudh-en-Ndengin / Haudh-en-Nirnaeth
- Przekład Marii Skibniewskiej – Haudh-en-Ndengin / Haudh-en-Nirnaeth
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Haudh-en-Ndengin – wielki kurhan położony na pustkowiu Anfauglith. Usypali go z rozkazu Morgotha orkowie nad zebranymi z całego pobojowiska ciałami elfów i ludzi, poległych w bitwie Nirnaeth Arnoediad. Złożono tam zwłoki między innymi Fingona, Huora, Haldira. Na kurhanie wyrosła bujna trawa, a później żaden ze sług Morgotha nie ważył się na niego wspiąć. Przetrwał do końca Pierwszej Ery i zniszczenia Beleriandu w Wojnie Gniewu.
Zwano go też Wielkim Kurhanem i Haudh-en-Nirnaeth (Kurhan łez).
Nazwa Haudh-en-Ndengin pochodzi z języka sindarin i znaczy w tej mowie Kurhan poległych. Miano Haudh-en-Nirnaeth jest również słowem sindarińskim.