HMS Barham (pancernik)

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

HMS "Barham" był pancernikiem typu Queen Elizabeth służącym w Royal Navy, nazwanym od admirała Charlesa Middletona 1 barona Barham. Okręt został zbudowany w stoczni John Brown w Clydebank, Szkocja i został zwodowany w 1914.

[edytuj] Służba

W czasie I wojny światowej pancernik zderzył się ze swoim siostrzanym okrętem "Warspite" w 1915. W 1916 "Barham" był okrętem flagowym admirała Hugh Evan-Thomasa - dowódcy 5th Battle Squadron, czasowo przydzielonego do Floty Krążowników Liniowych admirała Davida Beatty w czasie bitwy jutlandzkiej. W czasie tej bitwy pancernik otrzymał pięć trafień i wystrzelił 337 pocisków

Podczas strajku generalnego w 1926 roku on i HMS "Ramillies" wypłynęły na rzekę Mersey aby wyładować żywność.

Został mniej przerobiony niż jego okręty siostrzane w okresie międzywojennym.

W czasie II wojny światowej operował na Atlantyku i Morzu Śródziemnym. Został uszkodzony przez niemiecki okręt podwodny w grudniu 1939 r., na północ od Wysp Brytyjskich.

"Barham" niedaleko Balearów

We wrześniu 1940 wziął udział w operacji Menace - brytyjskim ataku morskim na Dakar, który poprzedzał lądowanie sił Wolnych Francuzów. "Barham" walczył z francuskim pancernikiem "Richelieu". 25 września "Richelieu" trafił "Barham" pociskiem 381 mm. Francuski okręt podwodny "Bévéziers" trafił pancernik "Resolution" tego samego dnia. Operacja Menace została przerwana. Następnie "Barham" dołączył do Force H w Gibraltarze i brał udział w kilku konwojach na Maltę.

Pod koniec 1940 pancernik dołączył do Brytyjskiej Floty Śródziemnomorskiej, biorąc w jej składzie udział w bitwie koło przylądka Matapan w marcu 1941. W maju otrzymał trafienie bombą w pobliżu Krety.

[edytuj] Zatopienie

HMS "Barham" eksploduje 25 listopada 1941

25 listopada 1941 roku, gdy płynął aby zaatakować włoski konwój, "Barham" został trafiony trzema torpedami z niemieckiego okrętu podwodnego U-331, którego dowódcą był porucznik marynarki (niemiecka nazwa stopnia - Leutnant zur See) Hans-Dietrich von Tiesenhausen. Torpedy zostały wystrzelone z odległości mniejszej niż 700 metrów, przez co pancernik nie miał czasu na wykonanie uniku. Torpedy trafiły tak blisko siebie, że wyrzuciły jedną masywną kolumnę wody. Po trafieniu okręt przewrócił się na lewą burtę, a później magazyny amunicyjne dział artylerii głównej eksplodowały i pancernik został rozsadzony. Okręt szybko zatonął wraz z dwiema trzecimi łącznej liczby członków załogi.

[edytuj] Po zatopieniu

Brytyjska Admiralicja została natychmiast poinformowana o zatopieniu. Jednak kilka godzin później stwierdzono że niemieckie wysokie dowództwo nie dowiedziało się że "Barham" został zatopiony. Zdając sobie sprawę z możliwości wprowadzenia w błąd Niemców i aby nie obniżać morale Brytyjczyków Admiralicja cenzurowała wszystkie wiadomości o zatopieniu pancernika i utracie 861 brytyjskich marynarzy. Po upływie kilku tygodni War Office zdecydowało o poinformowaniu krewnych zmarłych na pancerniku, ale w każdym wypadku proszono o zachowanie tego faktu w tajemnicy. Listy informujące zawierały ostrzeżenie, aby nie rozmawiać o utracie okrętu z nikim poza najbliższą rodziną, stwierdzając że "jest bardzo ważne, aby informacja o zdarzeniu, które doprowadziło do śmierci pani męża, nie dotarła do nieprzyjaciela, zanim nie zostanie to ogłoszone oficjalnie." (ang.: "most essential that information of the event which led to the loss of your husband's life should not find its way to the enemy until such time as it is announced officially."). Pod koniec stycznia 1942 Niemcy zdali sobie sprawę że pancernik został zatopiony. Brytyjska admiralicja poinformowała prasę 27 stycznia 1942 i wyjaśniła wstrzymanie informacji.

[edytuj] Ciekawostki

Pod koniec listopada 1941 roku, podczas seansu spirytualistycznego w Portsmouth znane medium Helen Duncan z Callander w Szkocji, powiedziała, że miała kontakt z duchem poległego marynarza, który miał powiedzieć, że jego jednostka, pancernik HMS Barham, został niedawno zatopiony. Helen Duncan nie została aresztowana wtedy lecz później, gdy podejrzliwi oficerowie kontrwywiadu, dowiedziawszy się o tamtym seansie, zaczęli obawiać się, że Duncan może ujawnić szczegóły planu lądowania w Normandii. Została oskarżona na podstawie ustawy o czarach (ang. Witchcraft Act) z roku 1735 i osadzona na 9 miesięcy w więzieniu.

Sceny z zatopienia okrętu były wiele razy prezentowane w różnych dokumentach i w filmach:

Earth vs. the Flying Saucers (gdzie jest pokazany jako zatopienie amerykańskiego niszczyciela).
Task Force (film) (jako zatopienie japońskiego lotniskowca)

Zobacz też inne okręty noszące nazwę HMS "Barham"