Holden
Z Wikipedii
Holden - australijska marka samochodów osobowych, należąca do koncernu General Motors Corporation.
Spis treści |
[edytuj] Historia
W 1856 w Adelajdzie, w Australii Południowej, James Alexander Holden założył firmę o nazwie J.A Holden & Co. Pierwsza styczność z motoryzacją nastąpiła w 1913, kiedy to firma podjęła produkcję bocznych wózków do motocykli. W 1914 ruszyła produkcja nadwozi do samochodów, na zlecenie General Motors Australia. W 1918 spółka zmieniła nazwę na Holden's Motor Body Builders (HMBB). Osiem lat później pojawiło się logo z lwem, zwane Lion-and-stone (z ang.: Lew i kamień). W 1931 HMBB i GM-A połączyły się tworząc General Motors-Holden. W 1948 pojawił się pierwszy australijski samochód, Holden (FX) 48-215. Występował on w wersjach Sedan i użytkowej Utility. Stąd wzięła się nazwa Ute, którą oznacza się głównie pick-upy tej marki. W 1957 pojawił się pierwszy Holden kombi, bazujący na serii FE. W 1969 powstał pierwszy australijski silnik V8. Bardzo udane modele Commodore, stają się jednymi z najlepiej sprzedających się aut w Australii. W 1987 roku powstaje firma HSV, czyli Holden Special Vehicles, zajmująca się tuningiem modeli Commodore, Ute oraz nowego Monaro. Ten ostatni, będący dwudrzwiowym coupe, zbudowanym w oparciu o model Commodore, jest oferowany w Wielkiej Brytanii jako Vauxhall Monaro, oraz w USA od 2004 roku jako Pontiac GTO.
Pod koniec lat dziewięćdziesiątych przewaga rynkowa Holdena nad jego głównym rywalem, australijskim Fordem wzrosła znacząco, co ułatwiło podjęcie decyzji o rozpoczęciu prac nad nowym modelem Commodore. Najnowsze dziecko australijskiej firmy, Holden Commodore (VE), ujrzało światło dzienne we wrześniu 2006 roku.
[edytuj] Modele
- Holden (FX) 48-215 (1948 - 1952) - pierwszy Holden
- Holden (FJ) (1953 - 1956) - FJ to zmodernizowany FX
- Holden (FE) (1956 - 1957)
- Holden (FC) (1958 - 1959) - FC to zmodernizowany FE
- Holden (FB) (1960) - FB to zmodernizowany FC
- Holden (EK) (1961) - EK to zmodernizowany FB
- Holden (EJ) (1962) - nowy model
- Holden Premier (EH) (1963 - 1965)
- Holden Premier (HD) (1965)
- Holden Premier (HR) (1966 - 1967)
- Holden Kingswood (HK-HT-HG) (1968 - 1970) - nowy model
- Holden Belmont (1968 - 1980)
- Holden Monaro (bazował na HK) (1968 - 1979)
- Holden Torana (LC-LJ) (1969 - 1974)
- Holden Kingswood (HQ) (1971 - 1973)
- Holden Kingswood (HJ-HX-HZ) (1974 - 1979)
- Holden Torana (LH-LX-UC) (1974 - 1980)
- Holden Sunbird (1976 - 1980) - czterocylindrowa wersja Holdena Torana (LH-UC)
- Holden Commodore (VB-VC-VH) (1978 - 1983) - nowy model
- Holden Kingswood (WB) (1980 - 1983)
- Holden Commodore (VK) (1984 - 1985)
- Holden Commodore (VL) (1986 - 1987)
- Holden Commodore (VN-VP-VR-VS) (1988 - 1996) - nowy model
- Holden Statesman (VQ-VR-VS) (1990 - 1998)
- Holden Commodore (VT-VX-VY-VZ) (1997 - 2006) - nowy model
- Holden Statesman (WH-WK) (1999 - 2006) - nowy model
- Holden Caprice (WH-WK) (1999 - 2006) - nowy model
- Holden Monaro (2001 - )
- Holden Commodore (VE) (2006 - )
- Holden Statesman (WM) (2006 - )
- Holden Caprice (WM) (2006 - )
Holden specjalizuje się w konstrukcjach dużych samochodów. Modele Commodore bazowały już na konstrukcjach Opla Senatora i Omegi, były jednak zasadniczo przekonstruowane. Należało je dostosować do silników V6/V8 o dużych pojemnościach i mocach ponad 300 KM z palety Chevroleta. Oznaczało to nowe układy hamulcowe czy zmienione zawieszenie. Oczywiście stylistyka też odbiegała znacznie od oryginału.
W 2000 roku rozpoczęła się dyskusja nad następcą modelu Commodore (seria VT-VX-VY-VZ). Ponieważ Opel zrezygnował z opracowywania następcy modelu Omega (B) a platforma Vectry była nie tylko za mała ale przede wszystkim uniemożliwiała zastosowanie tylnego napędu, Holden został zmuszony poszukać płyty podłogowej gdzie indziej. Platforma "Sigma" na której zbudowano Cadillaca CTS okazała się za droga w produkcji, postanowiono więc stworzyć nową płytę podłogową od podstaw (platforma Zeta), na co zgodę wyraził General Motors, właściciel Holdena. W ten sposób powstał pierwszy od lat, skonstruowany całkowicie od podstaw, samochód tej marki.
Mniejsze auta stanowiły w przeważającej większości modele innych producentów, zależnych lub współpracujących z koncernem GM. Pod marką Holden występowały m.in.:
- Holden Apollo (1989 - 1997) - Toyota Camry
- Holden Astra (1984 - 1989) - Nissan Pulsar
- Holden Astra (1996 - ) - Opel Astra
- Holden Barina (1985 - 1993) - Suzuki Swift
- Holden Barina (1993 - 2005) - Opel Corsa
- Holden Barina (2005 - ) - Chevrolet/Daewoo Kalos,
- Holden Barina Sedan (2005 - ) - Chevrolet Aveo/Daewoo Gentra
- Holden Camira (1982 - 1988) - Opel Ascona
- Holden Combo (1997 - ) - Opel Combo
- Holden Cruze (2002 - ) - Suzuki Ignis
- Holden Gemini (1975 - 1989) - Isuzu Gemini
- Holden Jackaroo (1998 - 2002) - Isuzu Trooper
- Holden Nova (1989 - 1996) - Toyota Corolla
- Holden Rodeo (1998 - 2004) - Isuzu Rodeo
- Holden Rodeo (2004 - ) - Isuzu D-MAX (pick-up)
- Holden Suburban (1998 - 2000) - Chevrolet Suburban
- Holden Tigra (2004 - ) - Opel Tigra Twin Top
- Holden Torana (HB) (1967 - 1969) - zmodernizowany Vauxhall Viva
- Holden Vectra (1998 - 2002) - Opel Vectra B
- Holden Vectra (2002 - ) - Opel Vectra C
- Holden Viva (2004 - ) - Chevrolet/Daewoo Lacetti
- Holden Zafira (1999 - ) - Opel Zafira
[edytuj] Rynki zbytu
Samochody marki Holden sprzedawane są przede wszystkim w Australii, Nowej Zelandii i RPA, gdzie ruch jest lewostronny. Modele HSV oferuje się również w Wielkiej Brytanii pod marką Vauxhall. Auta z kierownicą po lewej stronie produkowane są od lat pięćdziesiątych. Na Środkowym Wschodzie sprzedawany jest model Commodore (jako Chevrolet Lumina) w takiej właśnie wersji.
