Isabel Perón
Z Wikipedii
| Isabel Martinez de Peron ur. 4 lutego 1931 |
|
 |
|
| Prezydent Argentyny | |
| Okres urzędowania | od 1 lipca 1974 do 29 marca 1976 |
| Partia polityczna | Partia Justycjalistyczna |
| Poprzednik | Juan Peron |
| Następca | Jorge Videla |
| Wiceprezydent Argentyny | |
| Okres urzędowania | od 12 października 1973 do 1 lipca 1974 |
| Poprzednik | Vicente Solano Lima |
| Następca | Víctor Martínez |
Isabel Maria Estela Martinez de Peron (ur. 4 lutego 1931 jako Maria Estela Martinez), trzecia żona Juana Perona, wiceprezydent u boku swego męża i prezydent Argentyny w latach 1974-1976.
Isabel przyszła na świat w La Rioja. W młodości była tancerką w nocnym klubie. Swojego przyszłego męża spotkała podczas jego emigracji w Paragwaju. Peron był wcześniej wiceprezydentem, następnie prezydentem i dyktatorem Argentyny od 1946 do 1955, kiedy to został obalony w wojskowym zamachu stanu. Nie żyła już wtedy jego druga żona Evita Peron (zm. 1953). Juan i Isabel pobrali się w 1961 w Hiszpanii.
W 1973 powrócili do Argentyny, gdzie Juan wystawił swoją kandydaturę w wyborach prezydenckich i - co było bardzo kontrowersyjnym posunięciem - mianował Isabel kandydatem na wiceprezydenta. Wygrali wówczas wybory.
Juan zmarł dziesięć miesięcy po ponownym objęciu władzy i 1 lipca 1974 Isabel została prezydentem Argentyny. Była wówczas najmłodszą głową państwa w Ameryce Łacińskiej i pierwszą kobietą-prezydentem w dziejach świata.
14 marca 1976 Isabel - po niespełna dwóch latach sprawowania urzędu - została obalona przez wojskowy zamach stanu, na którego czele stał generał Jorge Videla i uwięziona w areszcie domowym na przeszło pięć lat. W 1981 pozwolono jej udać się na emigrację. Nie wróciła już potem do Argentyny, nawet po obaleniu junty i przywróceniu demokratycznych rządów.
