Isengard
Z Wikipedii
Zajrzyj na stronę dyskusji, by dowiedzieć się czego brakuje i – jeśli jesteś w stanie – uzupełnij braki.
Isengard, w języku sindarińskim Angrenost, lokacja z powieści J. R. R. Tolkiena Władca Pierścieni.
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Była to skalna twierdza zbudowana w Drugiej Erze wokół wieży Orthank przez Númenorejczyków. Została wzniesiona, by strzec północno-zachodnich zakątków królestwa Gondoru, a w szczególności brodów na Isenie. Położona była u podnóży Gór Mglistych, nieopodal góry Metheadras, w dolinie nazwanej później Nan Curunír (Dolina Sarumana).
Sama forteca składała się z kamiennego kręgu o średnicy ok. 1 mili, wewnątrz którego znajdowała się czarna wieża Orthank wysokości ok 500 stóp. Ze środka rozchodziły się promieniście drogi aż do murów obronnych. Początkowo Isengard był przyjaznym miejscem porośniętym zieloną trawą i drzewami, dzięki nawadniającej te tereny rzece Isenie (zwanej także Angren), która miała swoje źródła w północnej części doliny.
W roku 2759 osiedlił się w niej czarodziej Saruman (zwany także Curunírem, stąd inna nazwa równiny). W 2963 roku rozpoczął fortyfikację Isengardu szykując się do zdradliwej napaści na Rohan.Razem z orkami robotnikami wysłani prawdopodobnie z Mordoru wyciął drzewa rosnace we wnętrzu kręgu Isengardu. W ich miejsce powstały wielkie młyny, kuźnie i kopalnie. W filmie w jaskiniach stworzonych przez robotników Sarumana istniały również miejsca produkcji orków. na zewnątrz istniały tartaki i pozostałe machiny Sarumana. W czasie Wielkiej Wojny,Saruman zbudował wielką armię którą chciał podbić Rohan lecz po wymarszu wojsk z Isengardu entowie zniszczyli machiny zbudowane przez Sarumana i zalali dolinę wodą z zatamowanej rzeki, by drzewa zamieszkały tam na nowo. Od czasu pokonania Sarumana władzę w Isengardzie przejął Drzewiec.
Po zakończeniu Wojny o Pierścień, Orthank został starannie przeszukany. W trakcie przeszukiwania jednej z prywatnych komnat Sarumana natrafiono na 2 niezwykle cenne przedmioty: Koronę z klejnotem, którą nosił Isildur, i którą to miał na głowie w czasie śmierci, oraz ozdobne pudełko do przechowywania pierścienia.Oba znaleziska oznaczałaby, że Saruman odnalazł ciało lub szczątki Isildura, lecz nie wiadomo, co się z nimi stało. Jedna z prawdopodobnych wersji mówi, że Saruman spalił szczątki króla Gondoru.Gdyby to była prawda, byłby to najpodlejszy z uczynków złego czarodzieja.
