Ius spolii
Z Wikipedii
Ius spolii (łac. prawo łupu, zaboru) - w średniowieczu, prawo monarchy do przejęcia majątku ruchomego, będącego prywatną własnością zmarłych duchownych. Uprawnienie to było przyczyną napięć między władzą świecką i duchownymi. Kazimierz II Sprawiedliwy na zjeździe książąt i dostojników kościelnych w Łęczycy w 1180 r. zrzekł się ius spolii po zmarłych biskupach i opatach.
To jest tylko zalążek artykułu związanego z prawem i historią. Jeśli możesz, rozbuduj go.