Józef Brzowski
Z Wikipedii
Józef Brzowski (ur. 22 listopada 1805 (lub 1803) w Warszawie, zm. 3 grudnia 1888 w Warszawie), polski kompozytor, pedagog, dyrygent i wiolonczelista.
Uczył się początkowo muzyki u Karola Kurpińskiego, a od 1821 u W. Würfla i J. Wagnera w konserwatorium w Warszawie. Od 1824 grał na wiolonczeli w operze, od 1827 był asystentem dyrygenta, a w latach 1830- 1833 dyrygentem opery i baletu w Warszawie. Od ok. 1833 poświęcił się kompozycji. W latach 1836-1837 występował we Francji i Niemczech. W 1861 został nauczycielem w Instytucie Muzycznym w Warszawie.
Twórczość Brzowskiego była kontrowersyjna, od wielkiego uznania, do ostrej krytyki. Był wielokrotnie wyróżniany i odznaczany,w kraju i za granicą, m.in. w Belgii i Hiszpanii. Po śmierci został całkowicie zapomniany.
[edytuj] Ważniejsze kompozycje
- Opera komiczna Hrabia Weseliński (Warszawa 1833)
- Opera Rejent z Flandrii czyli Piwowar z Gandawy (nie wystawiona)
- Requiem (1845)
- Messe Solennelle (1861, wyk. Bruksela 1867)
- La Foi Messe (Bruksela 1868)
- Te Deum (Bruksela 1867)
- Symfonia dramatyczna (wyk. 1860)
- Elegia d-moll na skrzypce i fort. (wyd. 1885)
- Utwory fortepianowe i pieśni
