Jerzy Krawczyk (malarz)
Z Wikipedii
Jerzy Krawczyk (ur. 24 sierpnia 1921 w Łodzi, zm. 5 lipca 1969 w Łodzi), malarz - członek Grupy Realistów.
Swoją edukację artystyczną rozpoczynał w Szkole Rysunku i Malarstwa. Przełomowym wydarzeniem w jego karierze artystycznej był rok 1938, kiedy wyjechał z Polski do Wiednia, w celu doskonalenia swoich umiejętności. W czasie wojny w obozie jenieckim w Dortmundzie.
W 1945 swoje prace wystawił w Ośrodku Propagandy Sztuki w Łodzi i został przyjęty do Związku Plastyków. Później podjął studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych, które jednak szybko przerwał. W 1947 rozpoczął pracę jako rysownik w Zakładzie Anatomii Prawidłowej Akademii Medycznej w swoim rodzimym mieście, gdzie zatrudniony był do końca życia.
Wystawiał wiele obrazów, prezentując je na licznych wystawach zbiorowych i indywidualnych zarówno w kraju, jak i zagranicą. Od 1962 brał udział w ogólnopolskich wystawach malarzy realistów w warszawskiej "Zachęcie". W 1967 reprezentował Polskę na Biennale w Sāo Paulo.
Jego obrazy (głównie nastrojowe pejzaże oraz dzieła przedstawiające przeżycia obozowe, a w ostatnim okresie twórczości - programowo natyestetyczne) znaleźć można w zbiorach Muzeów Narodowych w Krakowie, Warszawie, Wrocławiu, Gdańsku i Poznaniu, Muzeach Okręgowych w Bydgoszczy, Rzeszowie i Toruniu, Muzeum Historii Miasta i Muzeum Sztuki (oba w Łodzi) i innych oraz w wielu kolekcjach prywatnych.
