Johannes Blaskowitz
Z Wikipedii
Johannes Albrecht Blaskowitz (ur. 10 lipca 1883 w Peterswalde, Prusy Wschodnie, ob. Cierznie, Polska, zm. 5 lutego 1948 w Norymberdze) – niemiecki generał piechoty, w armii niemieckiej począwszy od 1900. Oficer Reichswehry, brał udział w walkach I wojny światowej.
Dowódca wielu jednostek Wehrmachtu w czasie II wojny światowej. Podczas kampanii wrześniowej dowodził 8 Armią - po wojnie uznany winnym licznych zbrodni na ludności polskiej i jednym z odpowiedzialnych za zrujnowanie Warszawy. W latach 1940-1944 dowódca 2 i 9 Armii niemieckiej oraz podczas operacji we Francji 1 Armią i Grupą Armii G. W 1945 dowodził Grupą Armii H w Holandii.
Po wojnie został uznany za zbrodniarza wojennego przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze i w trakcie trwania procesu, 5 lutego 1948 popełnił samobójstwo wyskakując z okna więzienia. Według niektórych relacji nie popełnił samobójstwa, jako niezagrożony wyrokiem śmierci, a został zamordowany przez współwięźniów - SS-manów.
