John Harold Lozano
Z Wikipedii
John Harold Lozano Prado (ur. 30 marca 1972 w Cali) piłkarz kolumbijski grający na pozycji ofensywnego pomocnika. Podczas kariery piłkarskiej mierzył 190 cm, ważył 80 kg.
[edytuj] Kariera klubowa
Lozano pochodzi z miasta Cali i tam też zczynał piłkarską karierę w klubie America Cali. W barwach tego klubu zadebiutował w 1991 roku w Copa Mustang. Grał wówczas u boku takich tuzów jak Freddy Rincon czy Antony de Avila. Rok później, w 1992 roku wywalczył swój pierwszy w karierze tytuł mistrza Kolumbii. W 1993 roku był już jednym z filarów zespołu, a z Americą doszedł do półfinału Copa Libertadores – zespół odpadł po meczach z chilijskim Universidad Católica (0:1 i 2:2). W zespole z Cali grał jeszcze w roku 1994 i wówczas zajął z nim 4. miejsce w lidze.
Rok 1995 Lozano zaczął w brazylijskim klubie Palmeiras Sao Paulo. W Palmeiras spędził jednak tylko pół roku i z powodu kontuzji nie wywalczył miejsca w składzie, co spowodowało że w Campeonato Brasileiro ani razi nie pojawił się na boisku. Jeszcze latem odszedł do meksykańskiego zespołu América Meksyk. Tam wywalczył miejsce w podstawowej jedenastce i odzyskał formę z czasów gry w Cali. Rozegrał 27 meczów i zdobył 8 goli, a ze swoim klubem zajął 11. miejsce.
Latem 1996 Lozano podpisał kontrakt z klubem hiszpańskiej Primera Division Realem Valladolid. W pierwszym sezonie gry rozegrał 22 mecze i zdobył 1 gola (w wygranym 1:0 meczu z Celtą Vigo). Z Valladolidem zajął 6. miejsce w lidze, gwarantujące start w Pucharze UEFA. Obok Chorwata Alena Peternaca, Boliwijczyka Juana Manuela Peñy i Hiszpana Víctora stał się jedną z gwiazd drużyny. W kolejnych sezonach gry zespół Realu nie powtórzył już jednak osiągnięcia z sezonu 1996/1997, a w kolejnych sezonach Lozano coraz rzadziej pojawiał się na boisku – w 2000/2001 i 2001/2002 łącznie ledwie 18 razy. Latem 2002 Lozano odszedł do RCD Mallorca i tam stał się podstawowym zawodnikiem klubu. Rozegrał 29 meczów i zdobył 2 gole dla wyspiarskiego zespołu (z Espanyolem Barcelona i Betisem Sewilla). Z Mallorcą zajął 9. miejsce w Primera Division.
Latem 2003 Lozano wrócił do Meksyku. Grał tam jednak tylko przez jeden sezon w zespole Pachuca CF (15 meczów), a po sezonie w wieku 32 lat zakończył piłkarską karierę.
| Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
|---|---|---|---|---|---|
| 1991 | America Cali | Kolumbia  |
Copa Mustang | ? | ? |
| 1992 | America Cali | Kolumbia |
Copa Mustang | ? | ? |
| 1993 | America Cali | Kolumbia |
Copa Mustang | 19 | 1 |
| 1994 | America Cali | Kolumbia |
Copa Mustang | 29 | 4 |
| 1995 | Palmeiras Sao Paulo | Brazylia  |
Campeonato Brasileiro | 0 | 0 |
| 1995/96 | América Meksyk | Meksyk  |
Primera División de México | 27 | 8 |
| 1996/97 | Real Valladolid | Hiszpania  |
Primera Division | 22 | 1 |
| 1997/98 | Real Valladolid | Hiszpania |
Primera Division | 26 | 1 |
| 1998/99 | Real Valladolid | Hiszpania |
Primera Division | 19 | 1 |
| 1999/00 | Real Valladolid | Hiszpania |
Primera Division | 21 | 0 |
| 2000/01 | Real Valladolid | Hiszpania |
Primera Division | 5 | 0 |
| 2001/02 | Real Valladolid | Hiszpania |
Primera Division | 13 | 0 |
| 2002/03 | RCD Mallorca | Hiszpania |
Primera Division | 29 | 2 |
| 2003/04 | América Meksyk | Meksyk |
Primera División de México | 15 | 0 |
| Łącznie w meksykańskiej Primera Division | 42 | 8 | |||
| Łącznie w hiszpańskiej Primera Division | 135 | 5 |
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Kolumbii Lozano zadebiutował 31 marca 1993 roku w wygranym 4:1 towarzyskim meczu z reprezentacją Kostaryki.
W 1994 roku Lozano został powołany przez selekcjonera Francisco Maturanę do kadry na finały Mistrzostw Świata w USA. Tam zagrał jedynie w ostatnim meczu ze Szwajcarią, wygranym 2:0. Wszedł na boisko w 79. minucie meczu za Hermána Gavirię i w 89. minucie meczu zdobył gola ustalając wynik meczu. Kolumbia zajmując ostatnie miejsce wróciła do domu po fazie grupowej.
W 1998 roku Harold ponownie znalazł się w kadrze na mistrzostwa świata, tym razem był to Mundial we Francji. Tam był podstawowym zawodnikiem swojego zespołu i rozegrał wszystkie mecze grupowe w pełnym wymiarze czasowym - z Rumunią (0:1), z Tunezją (1:0) oraz z Anglią (0:2). Oprócz dwóch występów w finałach mistrzostw świata Lozano ma na swoim koncie zaliczone trzy turnieje Copa América – Copa América 1993 (3. miejsce), Copa América 1995 (3. miejsce) oraz Copa América 1999 (ćwierćfinał).
Ostatni mecz w kadrze Kolumbii Lozano rozegrał 19 listopada 2003 w zremisowanym 1:1 meczu z reprezentacją Argentyny, rozegranym w ramach eliminacji do Mistrzostw Świata w Niemczech.
Ogółem w reprezentacji Kolumbii Lozano rozegrał 48 meczów i zdobył 3 gole.
1 Córdoba • 2 Escobar • 3 Mendoza • 4 Herrera • 5 Gaviria • 6 Gómez • 7 de Ávila • 8 Lozano • 9 Valenciano • 10 Valderrama • 11 Valencia • 12 Mondragón • 13 Ortiz • 14 Álvarez • 15 Perea • 16 Aristizábal • 17 Serna • 18 Cortés • 19 Rincón • 20 Pérez • 21 Asprilla • 22 Pazo • trener: Maturana
1 O. Córdoba • 2 I. Córdoba • 3 Palacios • 4 Santa • 5 Bermúdez • 6 Serna • 7 de Ávila • 8 Lozano • 9 Valencia • 10 Valderrama • 11 Asprilla • 12 Calero • 13 Cabrera • 14 Bolaño • 15 Aristizábal • 16 Moreno • 17 Estrada • 18 Pérez • 19 Rincón • 20 Ricard • 21 Preciado • 22 Mondragón • trener: Gómez
