Jolanta Baziak
Z Wikipedii
Jolanta Baziak (ur. 10 kwietnia 1956 r w Toruniu) - współczesna poetka polska, eseistka, krytyk literacki, plastyk i animator kultury. W roku 1994 została członkiem SSP. Od 1997 roku jest redaktorem naczelnym miesięcznika literackiego Akant.
Ukończyła studia na wydziale teologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Twórczość poetycka Jolanty Baziak określana jest jako trudna w odbiorze. Stąd też spory o rzeczywistą wartość tej poezji. W latach 90 spotkała się ona jednak z entuzjastycznym przyjęciem Tadeusza Nowaka, Jana Błońskiego oraz ks. Jana Twardowskiego.
Istotnym atutem poezji Jolanty Baziak jest oryginalna forma oraz wysublimowany, enigmatyczny język poetycki.
[edytuj] Utwory
[edytuj] Zbiory wierszy:
- Strefa pomylonych (Wydawnictwo „Arkun”, 1991),
- Wielbłądzica (K–PTK, 1995),
- Daleka Wenus (Wydawnictwo „Marpress”, 1996),
- Bezdomni w ciałach (Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, 1997),
- Pół szyby światła (Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, 2000),
- Wiersze wybrane (Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, 2001),
- Coś istnienia (Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, 2003),
- Przekłady i wiersze nowe (Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, 2004).
[edytuj] Książki
- Ziemia zawsze Święta (Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, 1998)
- Ziemia początku (OW „Vocatio”, 2002)
- zbiór esejów Pasje i niepokoje Simone Weil (IW „Świadectwo”, 2001).
To jest tylko zalążek artykułu biograficznego związanego z literaturą. Jeśli możesz, rozbuduj go.
