Kamerling
Z Wikipedii
Kamerling (łac. Camerarius Sanctae Romanae Ecclesiae - Skarbnik Świętego Kościoła Rzymskiego) w Kościele katolickim jest to kardynał, który kieruje Kamerą Apostolską. Zarządza on sprawami zwyczajnymi Kościoła oraz troszczy się o dobra i prawa doczesne Stolicy Apostolskiej w okresie wakatu.
Etymologicznie słowo wywodzi się z włoskiego camerlengo, camerlingo 'szambelan (papieski); podskarbi.'
Z chwilą śmierci papieża kamerling, jako jeden z nielicznych, nie traci swoich uprawnień, ale korzysta z nich aż do wyboru nowego papieża, czyli przez cały okres sediswakancji. Po śmierci papieża niszczy należący do zmarłego pierścień Rybaka, a także metalową matrycę, która służyła do opatrywania listów apostolskich ołowianymi pieczęciami. Wspomagany przez trzech kardynałów asystentów, wybranych z grupy kardynałów poniżej 80 roku życia, zarządza wszystkimi bieżącymi sprawami z uwzględnieniem postanowień podejmowanych w drodze głosowania przez Kolegium Kardynałów, a także watykańskimi finansami i mieniem. Kardynał ten ma także specjalne uprawnienia. Między innymi notarialnie potwierdza fakt śmierci papieża, opieczętowuje apartament papieski oraz powiadamia kardynała wikariusza Rzymu o śmierci papieża. Od momentu śmierci papieża obejmuje w posiadanie Watykański Pałac Apostolski, Pałac laterański oraz Castel Gandolfo. Zasięgając opinii kardynałów stojących na czele trzech stopni (kardynałów diakonów, kardynałów prezbiterów oraz kardynałów biskupów) Kolegium Kardynałów ustala wszystkie sprawy związane z pogrzebem papieża, korzystając ze wskazówek, które zostawił mu papież. Nadzoruje przygotowania do konklawe. Podczas konklawe pod jego nadzorem pozostają Domus Sanctae Martae oraz Kaplica Sykstyńska wraz z przyległymi pomieszczeniami.
Od 1993 do 2007 kardynałem kamerlingiem był Eduardo Martinez Somalo. Po jego przejściu na emeryturę, papież Benedykt XVI mianował na to stanowisko dotychczasowego sekretarza stanu Watykanu, kardynała Tarcisio Bertone
Lista kardynałów kamerlingów od 1440 roku:
- Ludovico Mezzarota Scarampi (1440-1465)
- Latino Orsini (1471-1477)
- Guillaume d'Estouteville (1477-1483)
- Raffaele Sansoni Galeotti Riario (1483-1521)
- Innocenzo Cibo (1521)
- Francesco Armellini Pantalassi de' Medici (1521-1528)
- Agostino Spinola (1528-1537)
- Guido Ascanio Sforza (1537 - 1564)
- Vitellozzo Vitelli (1564 - 1568)
- Michele Bonelli (1568 - 1570)
- Luigi Cornaro (1570 - 1584)
- Filippo Vastavillani (1584-1587)
- Enrico Caetani (1587-1599)
- Pietro Aldobrandini (1599-1621)
- Ludovico Ludovisi (1621 - 1623)
- Ippolito Aldobrandini (1623 - 1638)
- Antonio Barberini (1638 - 1671)
- Paluzzo Paluzzi Altieri degli Albertoni (1671 - 1698)
- Giovanni Battista Spinola (1698-1719)
- Annibale Albani (1719-1747)
- Silvio Gonzaga Valenti (1747-1756)
- Girolamo Colonna di Sciarra (1756-1763)
- Carlo Rezzonico (1763-1799)
- Romoaldo Braschi-Onesti (1800-1801)
- Giuseppe Maria Doria Pamphili (1801-1814)
- Bartolomeo Pacca (1814-1824)
- Pietro Francesco Galeffi (1824-1837)
- Giacomo Giustiniani (1837-1843)
- Tommaso Riario Sforza (1843-1857)
- Lodovico Altieri (1857-1867)
- Filippo De Angelis (1867-1877)
- Vincenzo Gioacchino Pecci (1877-1878)
- Camillo di Pietro (1878-1884)
- Domenico Consolini (1884)
- Luigi Oreglia di Santo Stefano (1885-1913)
- Francesco Salesio della Volpe (1914-1916)
- Pietro Gasparri (1916-1934)
- Eugenio Pacelli (1935-1939)
- Lorenzo Lauri (1939-1941)
- Benedetto Aloisi Masella (1958-1970)
- Jean-Marie Villot (1970-1979)
- Paolo Bertoli (1979-1985)
- Sebastiano Baggio (1985-1993)
- Eduardo Martínez Somalo (1993 - 2007)
- Tarcisio Bertone (od 4 kwietnia 2007)