Karabin OC-14 Groza
Z Wikipedii
| OC-14 Groza | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | Rosja |
| Producent | CKIB SOO |
| Rodzaj | karabin szturmowy |
| Historia | |
| Prototypy | ??-1994 |
| Dane techniczne | |
| Kaliber | 9 lub 7,62 mm |
| Nabój | 9 x 39 mm lub 7,62 x 39 mm |
| Magazynek | łukowy, 20 (9 mm), 30 (7,62 mm) nab. |
| Wymiary | |
| Długość | 500/625/720 mm (9 mm bez akcesoriów/z granatnikiem/z tłumikiem dźwięku)) 700/700/840 mm (7,62 mm bez akcesoriów/z granatnikiem/z tłumikiem dźwięku) |
| Masa | |
| broni | 2,7/4,0 kg (9 mm bez granatnika/z granatnikiem) 3,1/4,1 kg (7,62 mm bez granatnika/z granatnikiem) |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku | 300 m/s (9 mm) 700 m/s 97,62 mm) 76 mm (granat 40 mm) |
| Szybkostrzelność teoretyczna | 700 strz/min (9 mm) 750 strz/min (7,62 mm) |
| Zasięg skuteczny | 400 m (9 mm) 600 m (7,62 mm) 400 m (granatnik) |
OC-14 Groza (ОЦ-14 "Гроза" ros. burza) - rosyjski modułowy karabin szturmowy.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Karabin OC-14 Groza powstał jako broń modułowa która może być łatwo dostosowywana do bieżącej sytuacji. W skład systemu wchodzi karabin automatyczny, granatnik podlufowy, osłona lufy z chwytem przednim, celownik optyczny i tłumik dźwięku. Zespoły te pozwalają uzyskać broń w czterech konfiguracjach:
- OC-14-4A - karabin-granatnik.
- OC-14-4A-01 - karabin szturmowy z chwytem przednim.
- OC-14-4A-02 - karabin szturmowy bez chwytu przedniego.
- OC-14-4A-03 - wytłumiony karabin szturmowy z celownikiem optycznym.
Przy konstruowaniu OC-14 starano się w maksymalny sposób wykorzysta podzespoły już produkowanego subkarabinka AKS-74U. Zmniejszyło to nakłady na rozwój i produkcję tej broni, ale spowodowało także że Groza jest dostosowana do użycia tylko przez strzelców praworęcznych. Zespołem konstrukcyjnym kierowali W. Telesza i J.W. Lebiediew.
Początkowo planowano produkcję wersji kalibru 5,45 x 39 mm, 5,56 x 45 mm, 7,62 x 39 mm i 9 x 39 mm. Pierwsze trzy miały by bronią przeznaczoną dla wojsk liniowych, czwarta strzelająca ciężkim nabojem 9 mm byłą przeznaczona dla oddziałów specjalnych. Ostatecznie tylko ta ostatnia wersja jest produkowana seryjnie i znalazła się na uzbrojeniu oddziałów podporządkowanych MWD.
Według planów podstawową konfiguracja miała być OC-14-4A. Opracowano dla niej specjalną wersję granatnika GP-25. Granatnik jest montowany w miejsce zdemontowanej komory spustowej karabinu. Mechanizm spustowy jest w przypadku tej konfiguracji wspólny dla karabinu i granatnika (wyboru broni dokonuje się skrzydełkowym przełącznikiem). Rozwiązanie to okazało się słabym punktem broni. W warunkach bojowych istniało ryzyko przypadkowego oddania strzału z granatnika zamiast z karabinu. Dlatego bardziej popularna stała się konfiguracja OC-14-4A-03.
[edytuj] Opis konstrukcji
OC-14 Groza jest indywidualną bronią samoczynno-samopowtarzalną zbudowana w układzie bull-pup. Zasada działania oparta o wykorzystanie energii gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór lufy. Ryglowanie przez obrót zamka w lewo (dwa rygle). Wyciąg sprężynujący w zamku, wyrzutnikiem jest występ komory zamkowej. Mechanizm spustowy umożliwia strzelanie ogniem pojedynczym i seriami. Przełącznik rodzaju ognia połączony z bezpiecznikiem ma postać dźwigni na prawym boku komory zamkowej. Zasilanie z dwurzędowych magazynków łukowych o pojemności 30 naboi (7,62 mm) lub 20 naboi (9 mm). Otwarte przyrządy celownicze składają się z muszki i celownika bębnowego o nastawach od 50, 100, 150 i 400 m (w obrotowej płytce celowniczej umieszczono szczerbinę i przeziernik). Podczas strzelania granatami używany jest mechaniczny celownik ramkowy.
[edytuj] Bibliografia
- Woźniak, Ryszard. Najnowsza broń strzelecka w układzie bezkolbowym. Warszawa : Wydawnictwo Bellona, 2007. ISBN 9788311106819.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- guns.ru (en)
