Kazimierz Grochowski
Z Wikipedii
 |
Ten artykuł dotyczy projektu, który pozostaje w sferze planowania lub jest w początkowej fazie budowy. Informacje w nim zamieszczone mogą się zmienić. |
Kazimierz Grochowski (ur. 26 stycznia 1873 w Rudzie koło Żydaczowa we Lwowskiem; zm. 1937 w Harbinie w Chinach) - polski geolog, etnograf, archeolog, badacz wschodniej Syberii, Mandżurii i Mongolii.
Do szkoły średniej uczęszczał we Lwowie, a następnie w Krakowie, gdzie zdał maturę. Podjął studia górnicze kolejno na uniwersytecie w Wiedniu, akademiach górniczych w Leoben, Przybram i Freibergu, gdzie w 1901 uzyskał tytuł inżyniera górnictwa. Po studiach podjął pracę w Rosji w kopalni węgla Donbasu, a w 1906 wyjechał pracować na rosyjskim Dalekim Wschodzie jako geolog w firmach poszukujących złota. W okresie 1906 - 1911 odbył kilkadziesiąt ekspedycji, początkowo w rejonie dorzecza Ussuri i Amuru, następnie na Sachalinie i w Jakucji. W tym czasie odkrył szereg złóż złota, węgla, miedzi i srebra. Jednocześnie gromadził liczne obserwacje oraz eksponaty etnograficzne i archeologiczne, które następnie przekazał do muzeów w Krakowie, Lwowie i Harbinie. W 1911 został dyrektorem oddziału mongolskiego dużej rosyjskiej firmy złotonośnej i zamieszkał na terenie Mongolii Wewnętrznej (dziś część Mandżurii). W 1915 zrezygnował z pracy w firmie i nabył od rządu mongolskiego koncesję na wydobycie złóż w rejonie rzeki Chałchin-Goł, gdzie wkrótce otworzył kopalnię i zakład przetwórczy soli i sody. Od 1920 mieszkał w Harbinie, gdzie został nauczycielem, a potem dyrektorem polskiego Gimnazjum im. H. Sienkiewicza i redaktorem kilku polskich gazet wydawanych w Mandżurii. Prowadził też intensywne badania archeologiczne w Mandżurii, badając ruiny miast państw Fuyu i Bohai. Relacje z badań publikował w czasopismach naukowych Harbinu i w popularnonaukowych pismach w Polsce. W 1934-1936 przebywał w Polsce, pracując w górnictwie węglowym w Katowicach. W 1936 przyjął propozycję posady dyrektora kopalni złota na Filipinach, jednak w trakcie podróży na Filipiny zmarł w Mandżurii.
[edytuj] Bibliografia
- E. Kajdański, 1982. Fort Grochowski. Wydawnictwo Pojezierze. Olsztyn.
- E. Kajdański, 1986. Dzienniki syberyjskich podróży Kazimierza Grochowskiego 1910 - 1914. Wydawnictwo Lubelskie. ISBN: 83-222-0426-4
