Klaudia de Valois
Z Wikipedii
Klaudia de Valois (fr. Claude de France lub Claude de Valois), (ur. 14 października 1499 – zm. 20 lipca 1524), starsza córka króla Francji - Ludwika XII i jego żony, księżnej Bretanii - Anny.
Była księżną Bretanii oraz od 1515 królową Francji jako pierwsza żona króla Franciszka I, hrabiną de Soissons, Blois, Coucy, Étampes et Montfort-l'Amaury. Była matką Henryka II, więc tym samym była babką ostatnich trzech francuskich króli z dynastii Walezjuszy oraz również Elżbiety - królowej Hiszpanii, Klaudii - księżnej Lotaryngii i Małgorzaty - żony Henryka IV Burbona.
Kiedy Franciszek został królem (1515), wśród swoich dwórek Klaudia miała dwie siostry z Anglii - Marię i Annę Boleyn. Maria zanim wróciła do domu w 1519, została kochanką króla. Anna służyła Klaudii jako tłumaczka podczas oficjalnych wizyt Anglików na francuskim dworze (np. w 1520 roku). Anna zaprzyjaźniła sie również z młodszą siostrą Klaudii - Renée de Valois, a do Anglii wróciła w 1521.
Po śmierci Klaudii jej mąż ponownie się ożenił, z Eleonorą Austriacką - siostrą cesarza Karola V Habsburga. Miał jednak wiele kochanek i podobno przyczyną jego śmierci, w 1547, był syfilis.
[edytuj] Dzieci Klaudii i Franciszka
- Ludwika (15 sierpnia 1515 - 1517),
- Karolina (23 października 1516 - 1524),
- Franciszek III (28 lutego 1518 - 10 sierpnia 1536), książę Bretanii, delfin Francji,
- Henryk (31 marca 1519 - 10 lipca 1559), delfin, a następnie król Francji,
- Madeleine (10 sierpnia - 2 lipca 1537), żona Jakuba V Stuarta, królowa Szkocji,
- Karol (22 stycznia 1522 - 9 września 1545),
- Marguerite (5 czerwca 1523 - 14 września 1574), żona Emanuela Filiberta Sabaudzkiego, hrabina Sabaudii.
| Poprzednik Anna Bretońska |
 |
księżna Bretanii 1514-1524 |
|
Następca Franciszek III |
| Poprzednik Maria Tudor |
 |
królowa Francji 1515-1524 |
|
Następca Eleonora Austriacka |
