Komora gazowa
Z Wikipedii
Komora gazowa – urządzenie do wykonywania wyroków śmierci przez zatrucie człowieka trującym gazem. Ma postać hermetycznej komory lub pomieszczenia, wyposażonego w instalację umożliwiająca przeprowadzenie reakcji chemicznej, w wyniku której powstaje śmiercionośny gaz – zwykle cyjanowodór – oraz usunięcie i neutralizację tego gazu. Zwykle istnieją w niej okna, aby świadkowie mogli obserwować przebieg egzekucji.
Spis treści |
[edytuj] Wynalezienie i stosowanie w USA
W komorze znajduje się krzesło, do którego na czas egzekucji przytwierdzany jest skazaniec. Z reguły za (lub pod) krzesłem znajduje się pojemnik, w którym zachodzi reakcja chemiczna. Kat wpuszcza do pojemnika kwas chlorowodorowy (solny). Po napełnieniu zbiornika do pojemnika wrzucona zostaje pewna ilość cyjanku potasu lub cyjanku sodu. W wyniku reakcji chemicznej powstaje cyjanowodór wdychany przez skazańca. Po stwierdzeniu zgonu gaz jest usuwany przez wysokowydajne wentylatory i płuczki. Ciało zostaje usunięte później (czasami nawet kilka godzin po stwierdzeniu zgonu za pomocą aparatury przytwierdzonej do ciała skazańca) przez ekipę w specjalnych kombinezonach.
Komora gazowa została wynaleziona w USA. Pomysłodawcą tego sposobu zabijania był amerykański lekarz wojskowy, major Delos A. Turner (podobno zainspirowały go skutki użycia gazów bojowych w czasie I wojny światowej). Pierwszą osobą zgładzona w ten sposób był chiński imigrant Gee Jon na którym wykonano wyrok śmierci w 1924 r. w więzieniu stanowym w Carson City w Nevadzie (USA), wpuszczając gaz do jego celi podczas snu.
Po przywróceniu kary śmierci w USA w roku 1976 odbyło się tylko 11 egzekucji w komorze gazowej. Ostatni przypadek miał miejsce, kiedy w roku 1999 w stanie Arizona stracono niemieckiego obywatela Waltera LeGranda (sam wybrał tę metodę). Pierwszy zaś w 1979 w Nevadzie.
Dziś komór gazowych (podobnie jak i krzesła elektrycznego, acz to znacznie częściej, bo po przywróceniu KŚ odbyło się ponad 150 egzekucji, głównie na południu) prawie się nie używa. Nigdzie nie jest już jedyną metodą, a Sąd Najwyższy USA uznał ją za niehumanitarną.
[edytuj] Niektóre znane osoby stracone w komorze gazowej
- Gee Jon (Nevada, 1924)
- Barbara Graham (Kalifornia, 1955, jej głośna i kontrowersyjna sprawa stała się kanwą dwóch filmów)
- Jack Gilbert Graham (Kolorado, 1957)
- Harvey Murray Glatman (Kalifornia, 1959)
- Leonard Shockley (Maryland, 1959, ostatnia osoba niepełnoletnia w czasie egzekucji)
- Caryl Chessman (Kalifornia, 1960)
- Elizabeth Duncan (Kalifornia, 1962, ostatnia kobieta stracona w USA przed 1984)
- Jesse Bishop (Nevada, 1979, trzecia stracona po przywróceniu KŚ i pierwsza w komorze od 1967)
- Jimmy Lee Gray (Missisipi, 1984)
- Walter LeGrand (Arizona, 1999)
Ta sekcja jest zalążkiem. Jeśli możesz, rozbuduj ją.
[edytuj] Wykorzystanie komór gazowych podczas II wojny światowej
W czasie II wojny światowej Niemcy realizując program ludobójstwa, zaczęli używać preparatu cyjanowodoru Cyklonu B do zabijania ludzi w dużych, stacjonarnych komorach gazowych (zaaranżowanych jako zbiorowe łaźnie na kilkaset osób) w hitlerowskich obozach zagłady i koncentracyjnych począwszy od 1941 r. Takie komory gazowe funkcjonowały w większości niemieckich obozów koncentracyjnych położonych na terenie Polski (czasem błędnie nazywane w prasie zachodniej "polskimi obozami zagłady") między innymi w Auschwitz II (Birkenau) i w Majdanku. Przedtem wykorzystywano do tego celu spaliny samochodowe (taki sposób zagłady stosowano np. w Kulmhof nieopodal Chełmna nad Nerem), a jeszcze wcześniej – realizując program "eutanazji" "osobników niepełnowartościowych" (głównie osób upośledzonych umysłowo) w ramach tzw. T4 Aktion – eksperymentowali z tlenkiem węgla i spalinami w adaptowanych pomieszczeniach murowanych lub na samochodach. W ramach tego programu w Łodzi, w szpitalu psychiatrycznym w Kochanówce, w marcu 1940 r. zgładzono w komorach gazowych na samochodach 540 upośledzonych bądź chorych psychicznie osób, głównie dzieci. W obozie w Dachau istniała komora gazowa, w której testowano na więźniach działanie rozmaitych gazów bojowych.
[edytuj] Kontrowersje
Wykonywanie wyroków śmierci przy użyciu komory gazowej jest krytykowane za zbytnie okrucieństwo (agonia, bynajmniej nie bezbolesna, trwa kilka minut, zdarzały się liczne przypadki nieudanych egzekucji) i w 2006 r. jest dopuszczalne w 4 stanach USA, jako jedna z możliwości (skazaniec ma do wyboru sposób, w jaki ma być wykonana egzekucja), tj. w Kalifornii, Maryland, Arizonie i Missouri. W Wyoming, jeżeli stosowanie zastrzyku trucizny zostanie kiedykolwiek uznane za niezgodne z konstytucją, komora stanie się "metodą zastępczą".
[edytuj] Inne kraje
Ostatnio pojawiła się hipoteza, iż wojska Napoleona używały gazu do masowej egzekucji 100 tysięcy bojowników na Haiti w początkach XIX wieku. Żywe też są pogłoski o komorach gazowych w obozach koncentracyjnych w Korei Północnej.
