Konwent Narodowy
Z Wikipedii
| Historia Francji |
|---|
| Chronologia |
| Galowie |
| Frankowie |
| Początki Francji |
| Francja średniowieczna |
| Francja nowożytna |
| Wielka Rewolucja Francuska |
| Od Rewolucji do I wojny św. |
| Francja w XX wieku |
| Dynastie i systemy |
| Merowingowie (410-751) |
| Karolingowie (751-987) |
| Kapetyngowie (987-1328) |
| Walezjusze (1328-1589) |
| Burbonowie (1589-1830) |
| I Republika (1792-1804) |
| Konwent Narodowy (1792-1795) |
| Dyrektoriat (1795-1799) |
| Konsulat (1799-1804) |
| I Cesarstwo (1804-1814) |
| Restauracja (1814-1830) |
| Monarchia Lipcowa (1830-1848) |
| II Republika (1848-1852) |
| II Cesarstwo (1852-1870) |
| III Republika (1870-1940) |
| Francja Vichy (1940-1944) |
| IV Republika (1946-1958) |
| V Republika (1958-) |
Konwent, Konwent Narodowy - zgromadzenie prawodawcze z okresu rewolucji francuskiej 1789 r., wyłoniony 10 sierpnia 1792 po obaleniu monarchii. Ogłosił Francję republiką i w styczniu 1793 skazał Ludwika XVI na śmierć (wyrok wykonano 21 stycznia). W czerwcu 1793 uchwalił nową konstytucję (nie weszła w życie). W Konwencie najbardziej aktywni byli żyrondyści i jakobini. W czasie rządów jakobinów w połowie 1793 r. Konwent powołał Komitet Ocalenia Publicznego oraz Komitet Bezpieczeństwa Powszechnego, dla zwalczenia kryzysowej sytuacji w państwie, którym nadano nadzwyczajne uprawnienia sądownicze. Rozwiązany został 26 października 1795 przez Dyrektoriat.
