Kwame Nkrumah
Z Wikipedii
Kwame Nkrumah (ur. 21 września 1909 - zm. 27 kwietnia 1972) - polityk afrykański, premier i prezydent Ghany, działacz ruchu panafrykańskiego.
Urodził się jako Francis Nwia-Kofi Ngonloma w miejscowości Nkroful w kolonii brytyjskiej Złote Wybrzeże (Gold Coast). Uczył się w szkołach misyjnych, następnie od 1935 roku studiował w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii (London School of Economics). W 1947 powrócił do kraju i został przewodniczącym partii United Gold Coast Convention (UGCC). Po dwóch latach założył własną partię Convention Peoples Party (CPP), z którą przeprowadził serię strajków, mających wymusić odzyskanie niepodległości. W styczniu 1950 roku został uwięziony przez Brytyjczyków za działalność wywrotową, po roku uwolniony, gdy jego partia wygrała wybory.
Od 1952 do 1957 roku był premierem autonomicznego rządu kolonii, współpracując z władzami brytyjskimi w celu doprowadzenia do odzyskania niepodległości. 6 marca 1957 roku Ghana proklamowała niepodległość i Kwame Nkrumah został premierem. Od 1960 roku był prezydentem i szefem rządu Republiki Ghany.
Był jednym z inicjatorów powstania w 1963 roku Organizacji Jedności Afrykańskiej.
Zwalczył opozycję i wprowadził rządy jednopartyjne. Ogłosił się głównodowodzącym sił zbrojnych Ghany. Przeżył kilka zamachów na swoje życie. Obwiniany o nadużycia i nepotyzm, został obalony w wyniku wojskowego zamachu stanu w lutym 1966 roku, podczas gdy przebywał z wizytą w Chinach. Nigdy nie wrócił do Ghany, żył na wygnaniu w Gwinei, zmarł w trakcie leczenia w Rumunii.
Zobacz też: Czarne gwiazdy.
