Lex perfecta
Z Wikipedii
Lex perfecta (dosł. prawo doskonałe), to norma prawna opatrzona sankcją nieważności. Oznacza to, że skutki postępowania zostaną cofnięte i nie wywołają zamierzonych skutków prawnych.
Przykładem może być nieprawidłowe sporządzenie testamentu, np. w formie wydruku komputerowego. Nie dochowanie przewidzianej przez prawo formy sporządzenia testamentu spowoduje jego nieważność i niemożność powoływań się nań.
Zobacz też: lex plus quam perfecta, lex minus quam perfecta, lex imperfecta
norma prawna |
elementy składowe normy: hipoteza | dyspozycja | sankcja normy sprzężone: norma sankcjonowana | norma sankcjonująca |
Podziały norm prawnych: |
ze względu na hipotezę: normy ogólne | normy jednostkowe | normy generalne | normy indywidualne
ze względu na dyspozycję: normy abstrakcyjne | normy konkretne ze względu na sankcję: lex plus quam perfecta | lex perfecta | lex minus quam perfecta | lex imperfecta ze względu na obowiązywanie: ius cogens | ius dispositivum | ius semidispositivum |