Literatura polska - Renesans
Z Wikipedii
W okresie renesansu, zwanego też odrodzeniem, polska kultura przeżywa rozkwit. Polska zajmuje poczesne miejsce na mapie Europy, zaś wpływy włoskie, które nasilają się wraz ze ślubem Zygmunta Starego z Boną Sforzą, przyczyniają się do rozkwitu malarstwa, architektury, sztuki kulinarnej. Do Polski przybywają sławni poeci i myśliciele: Włoch Filip Kallimach (Fillippo Buonaccorsi), Niemiec Konrad Celtis. W roku 1488 powstaje pierwsze w Europie towarzystwo literackie - Nadwiślańskie Bractwo Literackie. Jego członkami zostają Celtis, profesorowie Akademii Krakowskiej, dworzanie, studenci. Polska staje się azylem tolerancji religijnej, powstają dzieła Reja i Kochanowskiego, Akademia Krakowska staje się jednym z ważniejszych ośrodków naukowych Europy. W 1544 powstają również kolejne uniwersytety: w Królewcu, Wilnie i w Zamościu
znani polscy i nie polscy ludzie renesansu
- Jan Kochanowski (1530-1584)
- Mikołaj Rej (1505-1569)
- Stanisław Hozjusz (1504-1579)
- Wawrzyniec Goślicki (ok. 1530-1607)
- Andrzej Frycz Modrzewski (1503-1572)
- Stanisław Orzechowski (1513-1566)
- Marcin Kromer (1512-1589)
- Piotr Skarga (1536-1612)
- Jakub Wujek (1541-1597)
- Maciej Miechowita (1457-1523)
- Klemens Janicki (1516-1542)
- Łukasz Górnicki (1524-1603)
- Andrzej Krzycki (1482-1537)
- Mikołaj Hussowczyk (zm. ok. 1533)
- Jan Dantyszek (1485-1548)
- Ludwik Decjusz (ok. 1485-1545)
- Marcin Bielski (ok. 1495-1575)
- Reinhold Heidenstein
- Jakub Górski
- Benedykt Herbest
- Bartosz Paprocki (1543-1614)
- Sebastian Fabian Klonowic (ok. 1545-1602)