Ludwig Hahn
Z Wikipedii
Ludwig Hahn (ur. 23 stycznia 1908, zm. 10 listopada 1986) - zbrodniarz hitlerowski, szef SD i Policji Bezpieczeństwa (Sipo) w okupowanej przez III Rzeszę Warszawie, odpowiedzialny za deportacje polskich Żydów do obozy zagłady w Treblince.
Pochodzący ze Szlezwika-Holsztyna Hahn był absolwentem prawa, które studiował na Uniwersytetach w Jenie i Getyndze. W styczniu 1930 wstąpił do NSDAP, w kwietniu 1933 do SS (oficerem SS był od 1936 i awansował bardzo szybko w 1938 osiągając stopień SS-Sturmbannführera), a w 1935 stał się członkiem SD. Następnie pełnił służbę na wysokich stanowiskach w Staatspolizei w Hanowerze i Weimarze.
We wrześniu 1939, po inwazji Niemiec na Polskę, otrzymał stanowisko dowódcy jednego ze specjalnych oddziałów operacyjnych (tzw. Einsatzkommando), które zajmowały się eksterminacją polskich Żydów, inteligencji, ziemiaństwa i innych osób uznanych przez III Rzeszę za wrogie. W styczniu 1940 Hahn został mianowany szefem SD i Policji Bezpieczeństwa w okupowanym Krakowie. Jednak już w sierpniu tego roku został specjalnym pełnomocnikiem Heinricha Himmlera i naczelnym oficerem policji niemieckiej w Słowacji (która była sprzymierzona z III Rzeszą).
1 sierpnia 1941 Hahn został przeniesiony na stanowisko szefa SD i Policji Bezpieczeństwa w Warszawie, z zadaniem kierowania i nadzoru nad akcją deportacji Zydów z getta warszawskiego do Treblinki. Jako taki jest odpowiedzialny za śmierć setek tysięcy ludzi w komorach gazowych tego obozu zagłady. Brał także udział w brutalnym tłumieniu powstania w warszawskim getcie i ostatecznej likwidacji samego getta. Oprócz tego Hahn jest współodpowiedzialny za terror stosowany wobec pozostałej cywilnej ludności Warszawy, w tym za mordowanie i torturowanie obywateli polskich w więzieniu na Pawiaku, umieszczanie ich w obozach koncentracyjnych oraz przeprowadzanie publicznych egzekucji.
W grudniu 1944 Hahn został przeniesiony na Front Zachodni i mianowany dowódcą Einsatzgruppe, która działała w rejonie Mozeli. Następnie walczył na Froncie Wschodnim w Grupie Armii "Wisła" (Weichsel), dowodzonej przez samego Himmlera oraz był naczelnym dowódcą SS w Dreźnie. Wreszcie w marcu 1945 otrzymał stanowisko szefa SD i Policji Bezpieczeństwa w Westfalii.
Po zakończeniu wojny Hahn ukrył się w Niemczech, używając fałszywego nazwiska. W 1949, gdy minęła groźba ekstradycji do Polski, powrócił do swego prawdziwego nazwiska i rozpoczął pracę jako agent ubezpieczeniowy. W czerwcu 1961 został aresztowany przez władze RFN, lecz szybko go zwolniono. Po raz drugi Hahna aresztowano w grudniu 1965. Tym razem został on zwolniony po dwóch latach z powodu choroby. Ostatecznie przed sądem stanął dopiero w czerwcu 1975. 4 lipca 1975, za popełnienie zbrodni przeciw ludzkości, Ludwig Hahn skazany został na dożywotnie pozbawienie wolności.
