Marek Dziekoński
Z Wikipedii
Marek Marian Maciej Dziekoński (ur. 30 sierpnia 1930 w Warszawie, zm. 3 maja 2002 we Wrocławiu) - polski architekt, działający głównie we Wrocławiu i w Tychach.
Dziekoński wywodził się z wielopokoleniowej rodziny architektów[1]. W 1955 ukończył studia architektoniczne na Politechnice Wrocławskiej, a następnie do 1959 był wykładowcą tej uczelni. Następnie przeniósł się do Tychów, gdzie pracował w biurze Miastoprojekt Nowe Tychy. Od 1975 był pracownikiem Politechniki Śląskiej.
W 1977 Dziekoński powrócił do Wrocławia i od 1995 prowadził własną pracownię. Był aktywnym działaczem SARP, m.in. członkiem krajowego sądu koleżeńskiego, w 1994 otrzymał wyróżnienie 1. stopnia SARP, a wcześniej dwukrotnie wyróżnienie 2. stopnia.
[edytuj] Główne dzieła
- rotunda Panoramy Racławickiej we Wrocławiu (wraz z żoną Ewą Dziekońską), 1957-1969 (dokończenie prac 1980-1985)
- zespół banków przy alei Niepodległości w Tychach
- lodowisko kryte w Tychach
- klub górniczy w Tychach
- kościół Miłosierdzia Bożego w Brzegu, 1985-1992
- hala widowiskowo-sportowa Orbita we Wrocławiu, 1992-2002
- hotel Dom Jana Pawła II we Wrocławiu, 2000-2002
[edytuj] Przypisy
- ↑ Jego dziadek, Józef Pius Dziekoński, projektował głównie kościoły w formach historyzujacych, m.in. katedrę w Białymstoku. Ojcem Marka Dziekońskiego był architekt Tomasz Dziekoński, zaś synami są Olgierd Dziekoński, były wiceprezydent Warszawy i były wiceminister budownictwa i rozwoju regionalnego oraz architekt Bohdan Dziekoński.
