Nabój 12,7 x 107 mm
Z Wikipedii
| 12,7 x 107 mm | |
| Rodzaj | nabój wielkokalibrowy |
| Kaliber | 12,7 mm |
| Średnica | |
| pocisk | 12,95 mm |
| min. szyjki | 13,58 mm |
| max. szyjki | 13,58 |
| max. stożka przejściowego | 18,51 mm |
| max. łuski | 21,60 mm |
| kryzy | 21,60 mm |
| Długość | |
| łuski | 107 mm |
| naboju | 145-147 mm |
| Masa | |
| naboju | 130 g |
| pocisku | 44-52 g |
| materiału miotajacego | 18 g |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku | 840 m/s |
12,7 x 107 mm - opracowany w ZSRR nabój do wielkokalibrowych karabinów maszynowych.
1 maja 1927 roku Armia Czerwona planująca wprowadzenie do uzbrojenia wkmu przyjęła do uzbrojenia angielski nabój .50 Vickers-Armstrong (12,7 x 81 mm). Już dwa lata później parametry amunicji angielskiej uznano za niewystarczające i postanowiono opracować własny nabój. Nie wiadomo kto był konstruktorem ani jaka była historia prac nad nabojem 12,7 x 107 mm. Wiadomo tylko że został on przyjęty do uzbrojenia w 1930 roku wraz z skonstruowanym przez Diegtariowa wkmem DK. Nowa broń produkowana w niewielkich seriach w latach 1933 - 1935 nie była zbyt udana. Nabój 12,7 x 107 rozpowszechnił się dopiero w latach czterdziestych. Do uzbrojenia piechoty wprowadzono wtedy nowy wkm DSzK i powstały nowe lotnicze karabiny maszynowe kalibru 12,7 mm skonstruowane przez Michaiła Jewgienicza Bierezina (BS, UB, UBK, UBS).
Po wojnie nabój 12,7 x 107 mm został przyjęty do uzbrojenia we wszystkich krajach Układu Warszawskiego. Obecnie jest używany wraz z wkmami NSW i lotniczym czterolufowym karabinem maszynowym JaKB-12,7
Wersje naboju 12,7 x 107 mm:
- B-30 GŁ - pocisk przeciwpancerny przyjęty do uzbrojenia w 1930 roku
- B-32 GŁ - pocisk przeciwpancerno-zapalający
- T-38 - pocisk świetlny
- PZ- pocisk zapalająco-smugowy
- BZ-41 - pocisk przeciwpancerno-zapalający
- BZT-44 - pocisk przeciwpancerno-zapalająco-świetlny
- BZF-46 - pocisk przeciwpancerno-zapalający (fosforowy)
- MDZ-3 - pocisk wybuchowy (elaborowany pentrytem z zapalnikiem pneumatycznym
- MDZ-46 - pocisk wybuchowy (elaborowany pentrytem z zapalnikiem pneumatycznym
- MDZ - pocisk wybuchowo zapalający wyposażony w zapalnik mechaniczny W-166
- ZMDCz - pocisk wybuchowy z samolikwidatorem (współczesny)
- BS - pocisk przeciwpancerno zapalający (współczesny)
- "Duplex" - z dwoma pociskami o masie 30 i 31 g w układzie tandem (współczesny)
- "Duplex" - z dwoma pociskami o masie 27 g wyposażonymi w smugacz (współczesny)
| B-30 GŁ | B-32 GŁ | |
| Kaliber | 12,7 mm | 12,7 mm |
| Długość łuski | 107 mm | 107 mm |
| Masa pocisku | 51,9 g | 49,1 g |
| Masa naboju | ? g | ? g |
| Masa ładunku prochowego | 16,5 g |
[edytuj] Bibliografia
1. Stanisław Kochański, Broń strzelecka lat osiemdziesiątych, Bellona 1991. ISBN 83-11-07784-3
2. Zbigniew Gwóźdź, Skuteczny "staruszek", Komandos 3/97. ISSN 0867-86-69
