Pablo Aimar

Z Wikipedii

Pablo César Aimar (ur. 3 listopada 1979 roku w Rio Cuarto) - piłkarz argentyński, grający na pozycji ofensywnego pomocnika, obecnie zawodnik hiszpańskiego Realu Saragossa.

Spis treści 1 Kluby w karierze 2 Sukcesy 2.1 Reprezentacyjne 2.2 Klubowe 3 Biografia 4 Ciekawostki 5 Przypisy

[edytuj] Kluby w karierze

• River Plate Buenos Aires: 1996 - 2001 (82 mecze, 21 goli)
• Valencia CF: od 2001 do 2006 (150 meczów, 27 goli)
• Real Saragossa: od 2006

[edytuj] Sukcesy

[edytuj] Reprezentacyjne

• Mistrzostwo Świata U-20: 1997
• 43 mecze i 7 goli w reprezentacji Argentyny (stan na 27 czerwca 2006; debiut 9 czerwca 1999 w meczu przeciw reprezentacji Meksyku.

[edytuj] Klubowe

• Mistrzostwo Argentyny: 1997 (Torneo Apertura), 1998 (Torneo Apertura), 2000 (Torneo Clausura)
• Mistrzostwo Hiszpanii: 2002, 2004
• Puchar UEFA: 2004
• Superpuchar Europy: 2004

[edytuj] Biografia

Pablo Aimar urodził się w Rio Cuarto jako syn Esteli i Ricardo, ma młodszego brata Andresa, który również jest piłkarzem i siostrę Laurę.

Mając 15 lat, za namową kolegów z podwórkowej drużyny wyjechał do Buenos Aires i zgłosił się do River Plate, klubu, któremu kibicował od dziecka.

W 1995 José Néstor Pekerman powołał Aimara do składu reprezentacji Argentyny U-17 na mistrzostwa świata w tej kategorii wiekowej odbywające się w Ekwadorze. Dwa lata później znalazł się w składzie na MŚ U-20 w Chile. Tam zdobył cztery gole, pomagając swojej drużynie w zdobyciu złotego medalu i został wybrany do jedenastki najlepszych graczy turnieju. W kolejnych MŚ U-20, rozrywanych w Malezji, Argentyna - znów z Aimarem w składzie - zdobyła brązow medal.

W pierwszym zespole River Plate zadebiutował już 11 sierpnia 1996 roku w przegranym 0:1 meczu z Colón de Santa Fe, ale regularnie występować zaczął dopiero na początku 1998. 20 lutego tego roku, w meczu z Rosario Central, zdobył pierwszego gola w zawodowej karierze. Z Javierem Saviolą i Juanem Pablo Ángelem tworzył ofensywny tercet zwany przez dziennikarzy Trzema Muszkieterami.

W dorosłej reprezentacji Argentyny zadebiutował 9 czerwca 1999 roku w zremisowanym 2:2 spotkaniu z Meksykiem. Jako rezerwowy pojechał na Copa América w tym samym roku.

Wiosną 2000 roku o Aimara zaczęły się starać czołowe kluby europejskie, najpierw Chelsea FC, później także Inter Mediolan, Lazio Rzym, Fiorentina i AC Parma. W lipcu do grona klubów chcących kupić Aimara dołączył FC Barcelona. Wszystkie oferty zostały odrzucone, David Pintado, prezes River Plate, żądał 25 milionów funtów.

Żądania finansowe argentyńskiego klubu zostały ograniczone w roku 2001. Skorzystał z tego Valencia CF, płacąc za Aimara, mającego już na koncie wyróżnienie dla najlepszego piłkarza Argentyny 2000 roku, 13,5 miliona funtów.

Miał zadebiutować w meczu z ligowym z Numancią, ale nie mógł wystąpić ze względu na zawieszenie za nadmiar żółtych kartek jeszcze z ligi argentyńskiej. Jego debiut przypadł więc na mecz Ligi Mistrzów z Manchesterem United. Po końcowym gwizdku mówił: "Nie było źle, ale muszę złapać rytm gry obowiązujący w Hiszpanii"^[1]. Po spotkaniu z Manchesterem Aimara komplementował m.in. Johan Cruijff, mówiąc: "To zawodnik kompletny [...] Sądzę, że zrewolucjonizuje europejski futbol"^[2].

Następnym meczem Aimara był jego debiut w Primera División - w meczu z UD Las Palmas zdobył gola z rzut wolnego.

W sezonie 2001/2002 wygrał z Valencią ligę hiszpańską, strzelając 4 gole w 33 meczach. Jeszcze bardziej udany był sezon 2003/2004, w którym jego klub nie tylko wygrał Primera Division, ale też zdobył Puchar UEFA i Superpuchar Europy.

[edytuj] Ciekawostki

• Sportowym idolem Aimara jest Zinedine Zidane.
• Jego ulubiony pisarz to Gabriel García Márquez.
• W czasach gry w Argentynie jego ulubionym klubem zagranicznym było Atlético Madryt.

[edytuj] Przypisy

1. ↑ "Piłka Nożna plus" nr 4 (184) 2001
2. ↑ Ibidem