Patriarcha Konstantynopola
Z Wikipedii
Konstantynopol stał się siedzibą patriarchy w 381, gdy do czterech dotychczasowych stolic patriarszych - Rzymu, Aleksandrii, Antiochii i Jerozolimy - Sobór Konstantynopolitański I dodał piątą: Nowy Rzym (gr. Nea Roma), czyli Konstantynopol, sytuując ją jako drugą w hierarchii patriarchatów. Ustanowienie stolicy patriarszej w Konstantynopolu było wynikiem zabiegów biskupów tego miasta, dotychczas skromnych sufraganów Heraklei. Wśród hierarchii, wiernych i cesarzy przeważył pogląd, że skoro dotychczasowe Bizancjum, którego znaczenie wynikało "tylko" z ruchu handlowego przez Bosfor, stało się stolicą wschodniej części Cesarstwa, to powinno zostać wyniesione do rangi równej Rzymowi - starej stolicy. Mimo przeciwdziałania papieży kolejne sobory powszechne przyznały biskupom Konstantynopola godność patriarszą i wydzieliły im kanoniczne terytorium, składające się ostatecznie z całej europejskiej części Cesarstwa Wschodniorzymskiego, diecezji Ilirii (należącej do cesarstwa zachodniorzymskiego) i całej Azji Mniejszej.
Patriarchowie Konstantynopola objęli przewodnią rolę w kościele wschodniej części cesarstwa rzymskiego, który później stał się Cerkwią prawosławną. Na osiągnięcie tej pozycji złożyło się kilka czynników. Pierwszym (chronologicznie) było to, że cesarze bizantyjscy faworyzowali patriarchów rezydujących w ich stolicy, którzy też naturalną koleją rzeczy mieli największe możliwości działania u tronu. Dalej: pozostałe patriarsze stolice Wschodu, Aleksandria, Antiochia i Jerozolima, wcześnie znalazły się pod władzą muzułmanów, co automatycznie odebrało im wiele z ich pierwotnego znaczenia - przestały być jakakolwiek konkurencją dla Konstantynopola. Po upadku Konstantynopola znaczenie jego patriarchów, paradoksalnie, jeszcze wzrosło, ponieważ w systemie millet, zgodnie z którym Turcy osmańscy urządzili swoje państwo, patriarcha konstantynopolitański został uznany za głowę całego rum millet ("narodu rzymskiego" - wiernych cerkwi prawosławnej), z czym wiązała się pewna władza świecka, a przede wszystkim fiskalna i finansowa. Uzależnienie patriarchów Antiochii, Aleksandrii i Jerozolimy od patriarchy Konstantynopola doszło do tego stopnia, że niektórzy z nich rezydowali w Konstantynopolu, a nie w swoich stolicach.
Wszystko to działo się w warunkach nieustannego konfliktu z Rzymem, który tlił się od początku istnienia patriarchatu, niekiedy otwarcie, innym razem tylko w formie nieprzychylnej postawy wobec "łacinników". Przejawami tego konfliktu były zwłaszcza schizmy: akacjańska (482-519), focjańska (867-893) i ostatnia, nie zakończona jak dotąd, wielka schizma wschodnia (1054). Patriarchowie Konstantynopola konsekwentnie odmawiają papieżom w Kościele prymatu innego, niż honorowy, uważając siebie, patriarchów ekumenicznych, za równych "papieżom rzymskim".
Zarówno wrogość wobec Rzymu, jak i władza nad całym prawosławiem wydają się słabnąć od początku XX wieku. Po upadku Imperium Osmańskiego upadła świecka władza patriarchów. W obecnej strukturze cerkwi prawosławnej dominują partykularne cerkwie autokefaliczne, niezależne jurysdykcyjnie od patriarchy ekumenicznego, a tylko uznające jego zwierzchnictwo duchowe. W cerkwi osłabł wpływ kultury greckiej, a i Konstantynopol przestał być jej ośrodkiem. 7 grudnia 1965 papież Paweł VI i patriarcha Atenagoras I odwołali wzajemne klątwy rzucone jeszcze w 1054. Stosunki między Rzymem a Konstantynopolem uległy po tym fakcie ogólnemu ociepleniu, choć nie doszło jeszcze do interkomunii ani do wypracowania wspólnego stanowiska w sprawach wiary. Najdalszym krokiem w tym kierunku pozostaje prawosławno-katolicka Deklaracja z Balamand z 1993.
Poza patriarchą prawosławnym od 1461 w Konstantynopolu rezyduje jeszcze monofizycki patriarcha kościoła ormiańskiego. Nie ma natomiast w Konstantynopolu patriarchy łacińskiego (katolickiego). Jedynym okresem w dziejach, gdy w Konstantynopolu rezydowali patriarchowie łacińscy, pozostaje okres Cesarstwa Łacińskiego (1204-1261). Prawosławni patriarchowie konstantynopolitańscy rezydowali wtedy, wraz z dworem cesarskim, w Nicei.
[edytuj] Zobacz też
- łaciński patriarcha Konstantynopola
- pentarchia.
[edytuj] Lista biskupów Bizancjum i patriarchów Konstantynopola
święty Andrzej Apostoł | założyciel, przed r. 38 |
Stachys | 38-54 |
Onezym | 54-68 |
Polikarp I | 69-89 |
Plutarch | 89-105 |
Sedecjon | 105-114 |
Diogenes | 114-129 |
Eleuteriusz | 129-136 |
Feliks | 136-141 |
Polikarp II | 141-144 |
Atenodor | 144-148 |
Euzois | 148-154 |
Wawrzyniec | 154-166 |
Alipiusz | 166-169 |
Pertinaks | 169-187 |
Olimpian | 187-198 |
Marek I | 198-211 |
Filadelfus | 211-217 |
Cyriak I | 217-230 |
Kastyn | 230-237 |
Eugeniusz I | 237-242 |
Tytus | 242-272 |
Domecjusz | 272-284 |
Rufin I | 284-293 |
Probus | 293-306 |
Metrofan | 306-314 |
Aleksander | 314-337 |
Paweł II | 337-339, 342-342, 346-351 |
Euzebiusz z Nikomedii | 339-341 |
Macedoniusz I | 342-346, 351-360 |
Eudoksjusz z Antiochii | 360-370 |
Demofil | 370-379 |
Ewagriusz | 379 |
Grzegorz I z Nazjanzu | 379-381 |
Maksym I Cynik | 380 |
Nektariusz | 381-397 |
Jan I Chryzostom | 398-404 |
Arsacjusz z Tarsu | 404-405 |
Attykus | 406-425 |
Syzyniusz I | 426-427 |
Nestoriusz | 428-431 |
Maksymian | 431-434 |
Proklos | 434-446 |
Flawian | 446-449 |
Anatoliusz | 449-458 |
Gennadiusz I | 458-471 |
Akacjusz | 471-488 |
Frawitas | 488-489 |
Eufemiusz | 489-495 |
Macedoniusz II | 495-511 |
Tymoteusz I | 511-518 |
Jan II Kapadocki | 518-520 |
Epifaniusz | 520-535 |
Antym I | 535-536 |
Menas | 536-552 |
Eutychiusz | 552-565, 577-582 |
Jan III Scholastyk | 565-577 |
Jan IV Postnik | 582-595 |
Cyriak II | 596-606 |
Tomasz I | 607-610 |
Sergiusz I | 610-638 |
Pyrrus I | 638-641, 654 |
Paweł II | 641-653 |
Piotr | 654-666 |
Tomasz II | 667-669 |
Jan V | 669-675 |
Konstantyn I | 675-677 |
Teodor I | 677-679, 686-687 |
Jerzy I | 679-686 |
Paweł III | 687-693 |
Kallinik I | 693-705 |
Cyrus | 705-711 |
Jan VI | 712-715 |
German I | 715-730 |
Anastazy | 730-754 |
Konstantyn II | 754-766 |
Nicetas I | 766-780 |
Paweł IV | 780-784 |
Tarazjusz | 784-806 |
Nicefor I | 806-815 |
Teodot I Kassiteras | 815-821 |
Antoni I Kassimates | 821-836 |
Jan VII Gramatyk | 836-843 |
Metody I | 843-847 |
Ignacy I | 847-858, 867-877 |
Focjusz I Wielki | 858-867, 877-886 |
Stefan I | 886-893 |
Antoni II Kauleas | 893-901 |
Mikołaj I Mistyk | 901-907, 912-925 |
Eutymiusz I Synkellos | 907-912 |
Stefan II z Amasei | 925-928 |
Tryfon | 928-931 |
Teofilakt | 933-956 |
Polieuktos | 956-970 |
Bazyli I Skamandrenos | 970-974 |
Antoni III Studyta | 974-980 |
Mikołaj II Chryzoberges | 984-996 |
Syzyniusz II | 996-998 |
Sergiusz II | 999-1019 |
Eustacjusz | 1019-1025 |
Aleksy I Studyta | 1025-1043 |
Michał I Cerulariusz | 1043-1058 |
Konstantyn III Lichudes | 1059-1063 |
Jan VIII Ksifilinos | 1064-1075 |
Kosma I Jerozolimski | 1075-1081 |
Eustracjusz Garidas | 1081-1084 |
Mikołaj III Gramatyk | 1084-1111 |
Jan IX Agapet | 1111-1134 |
Leon Styppes | 1134-1143 |
Michał II Kurkuas | 1143-1146 |
Kosma II Attykos | 1146-1147 |
Mikołaj IV Muzalon | 1147-1151 |
Teodot II | 1151-1153 |
Neofit I | 1153 |
Konstantyn IV Chliarenos | 1154-1145 |
Łukasz Chryzoberges | 1156-1169 |
Michał III z Anchialos | 1170-1177 |
Charyton Eugeniotes | 1177-1178 |
Teodozjusz I Borradiotes | 1179-1183 |
Bazyli II Kamateros | 1183-1186 |
Nicetas II Muntanes | 1186-1189 |
Leoncjusz Teotokites | 1189-1190 |
Dozyteusz | 1190-1191 |
Jerzy II Kifilinos | 1191-1198 |
Jan X Kamateros | 1198-1206 |
Michał IV Autorejan | 1207-1213 |
Teodor II Eirenikos | 1213-1215 |
Maksymus II | 1215 |
Manuel I Charitopulos | 1215-1222 |
German II | 1222-1240 |
Metody II | 1240 |
Manuel II | 1244-1255 |
Arseniusz Autorejan | 1255-1259, 1261-1267 |
Nicefor II | 1260-1261 |
German III | 1267 |
Józef I Galezjotes | 1267-1275 |
Jan XI Bekkos | 1275-1289 |
Grzegorz II Cyprius | 1283-1289 |
Atanazy I | 1289-1293, 1303-1309 |
Jan XII | 1294-1303 |
Nefon I | 1310-1314 |
Jan XIII Glikis | 1315-1320 |
Gerazym I | 1320-1321 |
Izajasz | 1323-1334 |
Jan XIV Kalekas | 1334-1347 |
Izydor | 1347-1350 |
Kalikst I | 1350-1354, 1355-1363 |
Filoteusz Kokkinos | 1354-1355, 1364-1376 |
Makary | 1376-1379, 1390-1391 |
Nil Kerameus | 1379-1388 |
Antoni IV | 1389-1390, 1391-1397 |
Kalikst II Ksantopulos | 1397 |
Mateusz I | 1397-1410 |
Eutymiusz II | 1410-1416 |
Józef II | 1416-1439 |
Metrofan II | 1440-1443 |
Grzegorz III Mammas | 1443-1450 |
Atanazy II | 1450-1453 |
Gennadiusz II Scholar | 1453-1456, 1458, 1462-1463, 1464 |
Izydor II Ksantopulos | 1456-1457 |
Sofroniusz I Syropulos | 1463-1464 |
Joazaf | 1464, 1464-1466 |
Marek II Ksylokarawes | 1466 |
Symeon I z Trapezuntu | 1466, 1471-1474, 1481-1486 |
Dionizy I | 1466-1471, 1489-1491 |
Rafał I | 1475-1476 |
Maksym III Manasses | 1476-1481 |
Nefon II | 1486-1488, 1497-1498, 1502 |
Maksym IV | 1491-1497 |
Joachim I | 1498-1502, 1504 |
Pachomiusz I | 1503-1504, 1504-1513 |
Teolept I | 1513-1522 |
Jeremiasz I | 1522-1545 |
Joannik I | 1546 |
Dionizy II | 1546-1555 |
Joazaf II | 1555-1556 |
Metrofan III | 1565-1572, 1579-1580 |
Jeremiasz II Tranos | 1572-1579, 1580-1584, 1587-1595 |
Pachomiusz II | 1584-1585 |
Teolept II | 1585-1586 |
Mateusz II | 1596, 1598-1602, 1603 |
Gabriel I | 1596 |
Teofan I Karikes | 1597 |
Melecjusz I Pegas | 1597-1598, 1601 |
Neofit II | 1602-1603, 1607-1612 |
Rafał II | 1603-1607 |
Tymoteusz | 1612-1620 |
Cyryl I Lukaris | 1612, 1620-1623, 1623-1635, 1637-1638 |
Grzegorz IV z Amasei | 1623 |
Antym II | 1623 |
Cyryl II Kontares | 1633, 1635-1636, 1638-1639 |
Atanazy III Patelaros | 1634 |
Neofit III Nicejski | 1636-1637 |
Parteniusz I | 1639-1644 |
Parteniusz II | 1644-1646, 1648-1651 |
Joannik II | 1646-1648, 1651-1656 |
Cyryl III | 1652, 1654 |
Paisjusz I | 1652-1655 |
Parteniusz III | 1656-1657 |
Gabriel II | 1657 |
Parteniusz IV | 1657-1662, 1665-1667, 1671, 1675-1676, 1684, 1685 |
Dionizy III | 1662-1665 |
Klemens | 1667 |
Metody III | 1668-1671 |
Dionizy IV Muselimes | 1671-1673, 1676-1679, 1682-1684, 1686, 1687, 1693-1694 |
Gerazym II | 1673-1674 |
Atanazy IV | 1679 |
Jakub | 1679-1682, 1685-1688 |
Kallinik II | 1688, 1689-1693, 1694-1702 |
Neofit IV | 1688 |
Gabriel III | 1702-1707 |
Neofit V | 1707 |
Cyprian I | 1707-1709, 1713-1714 |
Atanazy V | 1709-1711 |
Cyryl IV | 1711-1713 |
Kosma III | 1714-1716 |
Jeremiasz III | 1716-1726, 1732-1733 |
Paisjusz II | 1726-1732, 1740-1743, 1744-1748 |
Serafim I | 1733-1734 |
Neofit VI | 1734-1740, 1743-1744 |
Cyryl V | 1748-1751, 1752-1757 |
Kallinik III | 1757 |
Serafim II | 1757-1761 |
Joannik III | 1761-1763 |
Samuel I Chaceres | 1763-1768, 1773-1774 |
Melecjusz II | 1768-1769 |
Teodozjusz I | 1769-1773 |
Sofroniusz II | 1774-1780 |
Gabriel IV | 1780-1785 |
Prokopiusz I | 1785-1789 |
Neofit VII | 1789-1794, 1798-1801 |
Gerazym III | 1794-1797 |
Grzegorz V | 1797-1798, 1806-1808, 1818-1821 |
Kallinik IV | 1801-1806, 1808-1809 |
Jeremiasz IV | 1809-1813 |
Cyryl VI | 1813-1818 |
Eugeniusz II | 1821-1822 |
Antym III | 1822-1824 |
Chryzant I | 1824-1826 |
Agatangelos I | 1826-1830 |
Konstancjusz I | 1830-1834 |
Konstancjusz II | 1834-1835 |
Grzegorz VI | 1835-1840, 1867-1871 |
Antym IV | 1840-1841, 1848-1852 |
Antym V | 1841-1842 |
German IV | 1842-1845, 1852-1853 |
Melecjusz III | 1845 |
Antym VI | 1845-1848, 1853-1855, 1871-1873 |
Cyryl VII | 1855-1860 |
Joachim II | 1860-1863, 1873-1878 |
Sofroniusz III | 1863-1866 |
Joachim III | 1878-1884, 1901-1912 |
Joachim IV | 1884-1887 |
Dionizy V | 1887-1891 |
Neofit VIII | 1891-1894 |
Antym VII | 1895-1897 |
Konstantyn V | 1897-1901 |
German V | 1913-1918 |
Melecjusz IV Metaksakis | 1921-1923 |
Grzegorz VII | 1923-1924 |
Konstantyn VI | 1924-1925 |
Bazyli III | 1925-1929 |
Focjusz II | 1929-1935 |
Beniamin | 1936-1946 |
Maksym V | 1946-1948 |
Atenagoras I | 1948-1972 |
Dymitr I | 1972-1991 |
Bartłomiej I | od 1991 |