Pistolet APS
Z Wikipedii
| APS | |
 |
|
| Dane podstawowe | |
| Państwo | ZSRR |
| Rodzaj | pistolet automatyczny |
| Historia | |
| Prototypy | 1947 - 1952 |
| Produkcja seryjna | 1952 - 1956 |
| Dane techniczne | |
| Kaliber | 9 mm |
| Nabój | 9 x 18 mm Makarowa |
| Magazynek | 20 nab. |
| Wymiary | |
| Długość | 225 mm 540 mm (z kolbą dołączoną) |
| Długość lufy | 140 mm |
| Masa | |
| broni | 1020 g (niezaładowanej) 1220 g (załadowanej) 1780 g (załadowany wraz z kolbą-kaburą) |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku | 340 m/s |
| Szybkostrzelność teoretyczna | 600 - 750 strz./min. |
| Szybkostrzelność praktyczna | 40 strz./min. (ogień pojedynczy) 90 strz./min. (ogień ciągły) |
| Zasięg skuteczny | 200 m |
Pistolet Stieczkin APS – (ros. Автоматический Пистолет Стечкина), Automatyczny Pistolet Stieczkina wprowadzony został do uzbrojenia Armii Czerwonej wraz z pistoletem Makarowa w 1951 roku. Autorem projektu był pracujący w zakładach w Tule Igor Jakowlewicz Stieczkin.
APS był pistoletem przeznaczonym dla żołnierzy i oficerów biorących bezpośredni udział w walce, a także żołnierzy obsługi czołgów artylerii, wozów bojowych, czyli we wszystkich jednostkach, w których potrzebna jest duża siła ognia w połączeniu z niewielkimi rozmiarami.
[edytuj] Konstrukcja
Pistolet działa na zasadzie wykorzystania energii odrzutu swobodnego zamka. Konstrukcja w całości stalowa. Mechanizm uderzeniowy kurkowy z kurkiem zewnętrznym. Sposób napinania kurka Double Action. Mechanizm spustowy z przełącznikiem rodzaju ognia (który jednocześnie spełnia rolę bezpiecznika) umożliwia zarówno prowadzenia ognia pojedynczego jak i ciągłego. Pistolet posiada również przerywacz uniemożliwiający oddanie przypadkowego strzału. Charakterystyczną cechą APS jest umieszczony w chwycie opóźniacz zmniejszający szybkostrzelność.
Pistolet zasilany jest umieszczonym w chwycie 20 nabojowym (naboje ułożone dwurzędowo) magazynkiem. Kabura – futerał (we wcześniejszych modelach wykonane z drewna, w późniejszych już z tworzyw sztucznych) może pełnić jednocześnie rolę dostawianej kolby. Przyrządy celownicze przerzutowe (25, 50, 100 i 200m).
Pistolet nie odniósł znaczącego sukcesu. Był ciężki i wyjątkowo niewygodny w noszeniu. Jego masa powodowała również problemy podczas strzelania. APS był za ciężki jak na klasyczny pistolet i za lekki jak na pistolet maszynowy.
Jego skomplikowana konstrukcja przedrażała koszty produkcji (nieseryjnej). W latach siedemdziesiątych pojawiła się wersja pistoletu z wydłużoną lufą i tłumikiem o nazwie APB z przeznaczeniem dla jednostek specjalnych.
W latach dziewięćdziesiątych XX wieku APS przechodził drugą młodość głównie wśród funkcjonariuszy policji i ochrony. Pistolet oferował znacznie większą celność i pojemność magazynka od stosowanych powszechnie pistoletów Makarowa. Jego zaleta jest również niewielki odrzut. Pistolet nadal jest dziś używany (zdecydowanej zmianie uległa jednak jego kabura. Obecnie jest znacznie lżejsza i przystosowana do sytuacji taktycznych) w rosyjskiej policji głównie ze względu na tanią amunicje 9 x 18 mm Makarowa.
[edytuj] Bibliografia
1. Leszek Erenfeicht, Stieczkin, Strzał 7/2005. ISSN 1644-4906
| Radziecka i rosyjska broń strzelecka z okresu po 1945 roku | |
|---|---|
| Pistolety i pistolety maszynowe | Karabiny, karabinki i karabiny wyborowe |
| PM | APS | PSM | PSS | SPP-1 | PJa | SPS Giurza | Kedr | SKS | AK | AKM | AK-74 | AN-94 | SWD | OSW-96 | APS | ASM-DT |
| Karabiny maszynowe | Strzelby |
| rkm RP-46 | rkm RPD | rkm RPK | rkm RPK-74 | ukm PK/PKS | wkm KPW | wkm NSW | Sajga | KS-23 |
| Granatniki i granatniki przeciwpancerne | Granaty ręczne |
| AGS-17 | BG-15 | GP-25 | RG-6 RPG-2 | RPG-7 | RPG-18 | RPG-22 | RPG-26 | RPG-27 | RPG-29 |
RPG-57 | RKG-3 | RGD-5 | RGN | RGO | RGD-2 |
| Konstrukcje doświadczalne i prototypowe | |
