Pistolet Walther PP
Z Wikipedii
| Walther PP | |
 |
|
| Manurchin PP (Walther PP wyprodukowany we Francji) | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | Niemcy |
| Rodzaj | pistolet samopowtarzalny |
| Historia | |
| Produkcja seryjna | 1929 - 2000 |
| Dane techniczne | |
| Kaliber | 7,65 mm |
| Nabój | 7,65 mm Browning |
| Magazynek | pudełkowy, 8 nab |
| Wymiary | |
| Długość | 170 mm |
| Wysokość | 109 mm |
| Długość lufy | 102 mm |
| Długość linii celowniczej | 125 mm |
| Masa | |
| broni | 0,66 kg (niezaładowanej) |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku | 320 m/s |
| Energia pocz. pocisku | 196 J |
| Szybkostrzelność praktyczna | 30 strz./min. |
Walther Polizeipistole (PP) – niemiecki pistolet kal. 7,65 mm skonstruowany przed II wojną światową i produkowany do roku 2000.
[edytuj] Historia
W 1929 roku firma Walther wypuściła na rynek pistolet, który jako pierwszy łączył w sobie zalety pistoletu samopowtarzalnego z bezpieczeństwem i ciągłą gotowością do strzału rewolweru. Osiągnięto to dzięki wprowadzeniu mechanizmu samonapinania kurka w czasie ściągania spustu. Nowy pistolet otrzymał oznaczenie Walther PP (Polizei Pistole) i jak wskazuje nazwa, był pomyślany przede wszystkim jako uzbrojenie policji i innych służb bezpieczeństwa. Broń zdobyła popularność do tego stopnia, że zagroziła ona istnieniu wielu firm konkurencyjnych.
[edytuj] Służba
W 1935 roku pistoletami zainteresowały się niemieckie siły zbrojne i do końca II wojny światowej zakupiły on 200 000 sztuk pistoletów PP. Broń była używana głównie przez pilotów i żołnierzy Luftwaffe.
[edytuj] Konstrukcja
Pistolet Walther PP działał na zasadzie odrzutu zamka swobodnego. Miał nieruchomą lufę i zewnętrzny kurek. Lufa gwintowana o gwincie sześciobruzdowym prawoskrętnym o skoku 240 mm. Bezpiecznik dźwigniowy, umieszczony z lewej strony zamka, działał bezpośrednio na iglicę. Było to bardzo dobre zabezpieczenie. Dzięki niemu można było nosić pistolet z nabojem w lufie.
Pistolet Walther PP był produkowany głównie w kalibrze 7,65 mm. Niewielkie ilości wykonano w kalibrach 9 mm i 6,35 mm. Na małą skalę produkowano też pistolety kalibru 5,6 mm. Niektóre z nich były wyposażone w tłumiki dźwięku.
| Broń strzelecka armii niemieckiej z okresu II wojny światowej | |
|---|---|
| Pistolety | Pistolety maszynowe |
| P08 | P38 | PP | PPK | M1914/34 | HSc | 38H | MP18 | MP28II | MP38 | MP40 | MP 41 EMP | MP3008 | MP 34 | MP 35 |
| Karabiny i karabinki | Karabiny maszynowe |
| Kar98k | Gew41(M) | Gew43/Kar43 | StG44 | FG42 | VG 1-5 | MG 13 | leMG08/15 | sMG08 | MG34 | MG42 |
| Granatniki | Granatniki i karabiny przeciwpancerne |
| l.Gr.W.36 | Kampfpistole | Panzerschreck | Panzerfaust | PzB38/39/GrB39 | M.SS-41 |
| Granaty ręczne | |
| Stielhgr.24/Stielhgr.39 | Eihandgranate 39 | |
