Pistolet maszynowy UD42
Z Wikipedii
| UD42 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | USA |
| Producent | Marlin Firearms Co. |
| Rodzaj | pistolet maszynowy |
| Historia | |
| Prototypy | 1940 |
| Produkcja seryjna | 1942-?? |
| Wyprodukowano | 15 000 egz. |
| Dane techniczne | |
| Kaliber | 9 mm |
| Nabój | 9 x 19 mm Parabellum |
| Magazynek | pudełkowy, 20 nab. |
| Wymiary | |
| Długość | 810 mm |
| Długość lufy | 279 mm |
| Masa | |
| broni | 4,10 kg (bez magazynka) |
| wyposażenia dodatkowego | 0,45 kg (załadowany magazynek) |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku | 365 m/s |
| Szybkostrzelność teoretyczna | 700 strz/min |
| Zasięg skuteczny | 200 m |
UD42 (skrót od United Defense nazwy producenta) — amerykański pistolet maszynowy z okresu II wojny światowej.
[edytuj] Historia
Pistolet maszynowy UD42 został skonstruowany przez Carla Swebiliusa z firmy projektowej projektowej High Standard Co.i rozwijany przez United Defense Supply Corp., firmę utworzoną przez rząd amerykański specjalnie w celu opracowywania konstrukcji broni. Pierwsze testy pistoletu odbyły się w sierpniu 1940, a wdrożenie do produkcji w listopadzie 1941.
Siły zbrojne USA nie wykazały zainteresowania konstrukcją, a jedyne zamówienie złożyła firma United Defence Supply Co., zajmująca się dostawami broni i innego sprzętu dla jednostek specjalnych, agentów wywiadu, a także wojsk sojuszniczych i kontrolowana przez amerykańskie Biuro Służb Strategicznych (poprzednik CIA).
Produkcję pistoletu rozpoczęto pod koniec 1942 w zakładach Marlin Firearms Co. w New Heaven. Na zlecenie OSS zmieniono pierwotny kaliber broni z .45 ACP na 9 x 19 mm Parabellum ze względu na większą dostępność amunicji na terenie okupowanej Europy.
Łącznie wyprodukowano 15 000 egzemplarzy broni.
W literaturze bywa ona określana również jako pistolet maszynowy Marlin lub High Standard.
[edytuj] Służba
Pistolet maszynowy UD42 okazał się bardzo udaną bronią, celną i odporną na trudne warunki. Wadą była jego wysoka cena wynikająca z "przedwojennych" standardów konstrukcji i produkcji.
Broń była dostarczana głównie na potrzeby ruchu oporu w okupowanej Europie, w tym także do partyzanckich oddziałów polskiego ruchu oporu. W pewną ich liczbę uzbrojone były amerykańskie oddziały specjalne, a spore ilości UD42 zostały sprzedane Holandii i użyte w oddziałach walczących na Dalekim Wschodzie.
[edytuj] Konstrukcja
Pistolet działał na zasadzie odrzutu zamka swobodnego i był zasilany z pudełkowych magazynków o pojemności 20 naboi, dołączanych od dołu.
Broń miała lufę o 6 bruzdach prawoskrętnych, na której końcu osadzona była muszka. Lufę łączono na gwint i kołkowano z walcowaną komorą zamkową, a pod spodem mocowano chwyt pistoletowy wykonany z drewna. Broń posiadała mechanizm uderzeniowy typu kurkowego. Osobliwą cechą UD42 była konstrukcja magazynków pozwalająca łączyć je w pary, ze szczękami skierowanymi w przeciwne strony, co miało przyspieszyć wymianę wystrzelonego magazynka.
