Południk Struvego
Z Wikipedii
Południk Struvego - sieć triangulacyjnych punktów pomiarowych, ciągnąca się od Fulenes na przedmieściach Hammerfest na Przylądku Północnym (70°40'11"N, 23°38'48"E) do Starej Nekrasiwki niedaleko Izmaiłu nad Morzem Czarnym (45°20'48"N, 28°55'48"E). Południk Struvego rozciąga się na długości 2821,833 km i przebiega przez 10 państw: Norwegię, Szwecję, Finlandię, Rosję, Estonię, Łotwę, Litwę, Białoruś, Mołdawię i Ukrainę. Składa się z 265 głównych punktów pomiarowych, tworzących 258 trójkątów triangulacyjnych, oraz 60 punktów dodatkowych.
Powstał w latach 1816-1852 pod nadzorem Friedricha Georga Wilhelma von Struve i rosyjskiego oficera Carla F. Tennera. Służył do określenia dokładnego kształtu i rozmiarów Ziemi.
W 2005 roku Południk Struvego został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
