Przekształcenie afiniczne
Z Wikipedii
Przekształcenie afiniczne płaszczyzny lub przestrzeni, pokrewieństwo, powinowactwo: każde różnowartościowe przekształcenie geometryczne, które wszystkie proste zawarte w dziedzinie tego odwzorowania przekształca na proste.
Przekształcenia afiniczne płaszczyzny i przestrzeni w siebie obejmują m.in. izometrie (np. przesunięcie równoległe, obrót, symetrię osiową, symetrię płaszczyznową, symetrię z obrotem, symetrię z poślizgiem), jednokładności i powinowactwa osiowe.
Własności figur geometrycznych, które nie zmieniają się przy przekształceniach afinicznych nazywa się niezmiennikami afinicznymi; przykładami niezmienników afinicznych mogą być równoległość prostych i skośne położenie prostych.
Przekształcenie afiniczne płaszczyzny zachowuje również stosunek długości odcinków równoległych, a przekształcenie afiniczne przestrzeni - stosunek pól figur leżących na płaszczyznach równoległych.
Przekształcenie afiniczne zachowuje też równość wektorów, co pozwala na uogólnienie powyższej definicji.
Spis treści |
[edytuj] Definicja formalna
Niech E1,E2 będą przestrzeniami afinicznymi oraz S(E1),S(E2) ich przestrzeniami stycznymi. Odwzorowanie nazywamy afinicznym, gdy istnieje taki punkt
, że przekształcenie
określone wzorem
jest przekształceniem liniowym.
Odzworowanie nazywamy częścią liniową odwzorowania afinicznego f.
[edytuj] Twierdzenia dotyczące przekształceń afinicznych
[edytuj] Twierdzenie o istnieniu przekształcenia afinicznego z zadaną częścią liniową
Niech E1,E2 będą przestrzeniami afinicznymi, oraz
jest przekształceniem liniowym. Wówczas istnieje dokładnie jedno przekształcenie afiniczne
takie, że f(P) = Q i
.
[edytuj] Twierdzenie o istnieniu przekształcenia afinicznego zadanego na bazie punktowej
Niech E1,E2 będą przestrzeniami afinicznymi oraz będą bazami punktowymi odpowiednio E1 i E2. Wówczas istnieje dokładnie jedno przekształcenie afiniczne
takie, że
.