Rzepiszew
Z Wikipedii
Współrzędne: 51°44' N 019°02' E
| Rzepiszew | |
| Województwo | łódzkie |
| Powiat | zduńskowolski |
| Gmina | Szadek |
| Położenie | 51° 44' N 19° 2' E |
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
43 |
| Tablice rejestracyjne | EZD |
|
Położenie na mapie Polski
  Rzepiszew
|
|
Rzepiszew – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowolskim, w gminie Szadek.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
Wieś pojawiła się w źródłach pisanych w w schyłku późnego średniowiecza (1386 r.) jako własność szlachecka, a protoplaści rodu Rzepiszewskich, Piotr i Jakub, zostyali odnotowani w r. 1443. Rzepiszew wchodził w skład ordynacji Sanguszków, później wraz z Lutomierskiem - Mączyńskich. Do rodu Leopoldów (pochodzących z Dolnych Łużyc, ze Spremberga) wieś przeszła przez małżeństwo Kazimierza Leopolda (1785-1855) - oficera wojsk Księstwa Warszawskiego, z Salomeą Mączyńską. Kazimierz i Salomea zamieszkali w Rzepiszewie w 1819 r. Ich syn - Ignacy Leopold (1828-1907) był delegatem Rządu w 1863 r. na województwo kaliskie. Musiał emigrować do Drezna, potem do Szwajcarii, ostatecznie osiadł w Galicji. Wnuk Kazimierza i Salomei Józef Leopold z Rzepiszewa (1860-1923) kolekcjonował książki, numizmaty, grafiki, ceramikę i meble. Był też aktywnym działaczem społecznym i oświatowym. Uprawiał publicystykę, pisał prace historyczne. We " Wsi Ilustrowanej" (1913 r., nr 4) opublikował bogato ilustrowaną pracę o historii ziemi szadkowskiej. Po jego śmierci rzepiszewski księgozbiór (4 tys. woluminów) przekazano do Kalisza. Ostatnim właścicielem majątku był Antoni Leopold.
Po Leopoldach w Rzepiszewie ocalał neoklasycystyczny dworek z lat 1835-1840, otoczony parkiem z cennymi okazami drzew: jesionów, lip, grabów, olch, kasztanowców, topoli. Zachowała się też aleja wjazdowa: kasztanowo-akacjowa oraz spacerowa - grabowa.
W 1914 r. przebiegała przez Rzepiszew linia frontu. Po ciężkich walkach późną jesienią 1914 r. pochowano tu w dwóch mogiłach 61 żołnierzy niemieckich - wielu o polskich nazwiskach. W 1938 r. ciała ekshumowano i przeniesiono na cmentarz wojenny w Lesie Szadkowskim, przy drodze Zduńska Wola - Szadek. W czasie II wojny św. majątek przejęli Niemcy z zarządcą Alfredem Reicherdtem. Po wojnie przez długie lata dwór służył miejscowej szkole.
[edytuj] Literatura
- Leopold A., Krótki opis osiedlenia Leopoldów w Polsce, [w:] "Na sieradzkich szlakach", nr 2/62/2001/XVI, s. 24-25,
- Ruszkowski A., Sieradz i okolice, Sieradz 2000.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Mapy i zdjęcia satelitarne:
