Subdiakon

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Modlitwa w czasie Boskiej liturgii podczas wyświęcenia dwóch nowych subdiakonów w Kościele prawosławnym. Wyświęcający biskup ubiera każdego z nich w orarion.

Subdiakon – tytuł święceń używany w różnych gałęziach chrześcijaństwa. Niekiedy używane jest określenie sub-diakon lub (h)ipodiakon (z greki).

[edytuj] Prawosławie

W Kościele prawosławnym jest to najwyższy stopień święceń niższych. Są one wyższe od lektorskich, ale niższe od diakońskich. Istotą roli subdiakona w prawosławiu jest asystowanie biskupowi podczas uroczystej hierarchicznej Boskiej liturgii (uczestniczy w niej biskup). Subdiakon ubiera biskupa, trzyma jego księgi używane podczas służby, nosi potrzebne rzeczy takie jak dikirion i trikirion (świece do błogosławieństwa). Istnieje specjalny ryt święceń subdiakońskich [1] nazywanych chirotesją, aczkolwiek w praktyce zarówno akolita jak i lektor może otrzymać od biskupa błogosławieństwo na ubranie szat subdiakońskich i służenie za każdym razem, w konkretnych sytuacjach, bądź też na stałe.

Praktyka subdiakonatu ma początki w Kościele starożytnym, wspomina się o nich np. w Kanonach Apostolskich (kanon 26). Owa zasada zabrania subdiakonowi (podobnie jak diakonowi czy prezbiterowi) na zawarcie związku małżeńskiego po otrzymaniu święceń. To ostatnie zastrzeżenie prowadzi czasami do formalnych święceń kandydatów do duchowieństwa, chociaż nie jest to zwyczaj powszechny. Inną częstą praktyką jest gdy byli seminarzyści nie czują powołania w związku z czym żenią się, po czym wyświęcani są na subdiakonów jako znak zaufania do ich wiary oraz nagroda za ich służbę.

Subdiakon zakłada sticharion oraz orarion związane wokół jego bioder ponad plecami (krzyżując się z tyłu), które kończą się wisząc od frontu, zaczepione pod miejscem wokół bioder [2]. Często wyświęceni subdiakoni zakładają swoje orariony skrzyżowane od frontu bądź z tyłu aby odróżnić się od akolitów, którzy noszą sticharion w zwykły sposób. Podobnie jak lektorzy, subdiakoni mogą nosić sutannę, chociaż wielu z nich noszą ją tylko w momencie służenia.

W sytuacjach gdy nabożeństwu nie przewodzi biskup subdiakon przybiera rolę akolity, asystując prezbitrowi podczas służby wewnątrz świątyni jak i w prezbiterium.

Subdiakoni mają podobne funkcje w Kościołach orientalnych (jak Ormiański czy Koptyjski) oraz we wschodnich rytach Kościoła katolickiego.

[edytuj] Katolicyzm

W katolickich kościołach wschodnich i niektórych zgromadzeniach w kościele łacińskim osoba posiadająca najniższy stopień wyższych święceń kapłańskich. Święcenia subdiakonatu upoważniają do posługi z kielichem przy ołtarzu oraz do czytania Epistoły.

W kościele łacińskim dawniej przyjmowali je wszyscy kandydaci do kapłaństwa. Obecnie święcenia subdiakonatu zniesiono, a funkcje subdiakona pełnią akolita i lektor.