Tiglatpilesar I
Z Wikipedii
Tiglatpilesar I (1116-1077 p.n.e.), król Asyrii w latach 1115 p.n.e. - 1077 p.n.e. Wybitny władca, którego osiągnięcia są dość dobrze poznane dzięki dużej glinianej pryzmie. Okres jego panowania obfitował w liczne przesunięcia etniczne na terenie Bliskiego Wschodu. Kampanie wojenne tego króla były ułatwione przez szersze zastosowanie żelaza do wyrobu broni. Źródła jego znajdowały się na terenie Azji Mniejszej. Pojawienie się tam ludu Muszku ( Frygowie ) i zagarnięcie przez nich należącej do Asyrii prowincji Kummuch zmusiło króla do podjęcia pomyślnej wyprawy. Dotarł najdalej w głąb Azji Mniejszej spośród dotychczasowych władców Asyrii. Po zaprowadzeniu pokoju na terenach północnych i wschodnich Tiglatiplesar skierował się na zachód, w kierunku Syrii. Dążył do zapewnienia krajowi dostaw cedru i otwarcia szlaków do miast Fenicji.Sydon i Arwad zostały zmuszone do zapłacenia daniny.W czasie trwanie tej wyprawy odbył podróż morską oraz ofiarowano mu "nachiru" (delfin?).Jak poprzednicy musiał toczyć walki z Aramejczykami. Z Babilonią utrzymywał poprawne stosunki, przerywane od czasu do czasu jakimiś granicznymi potyczkami. Nie zamierzał jej podbijać. Dzięki dochodom z handlu z Fenicją oraz wojnom mógł przedsięwziąć prace budowlane w stolicy.
[edytuj] Bibliografia
Praca zbiorowa, 2005, Wielka Historia Świata, Polskie Media Amer.Com, ss. 177, ISBN 83-7425-026-7 J. Wolski., Starożytność, Warszawa 1996.
