TMD-B
Z Wikipedii
| TMD-B | |
| Państwo | ZSRR |
| Rodzaj | mina przeciwpancerna |
| Zapalnik | naciskowy |
| Masa | 7,7 kg (średnia) |
| Wysokość | 140 mm |
| Szerokość | 280 mm |
| Długość | 320 mm |
| Korpus | drewniany |
| Materiał wybuchowy | patrz tekst |
| Użytkownicy | |
| Armia Czerwona | |
TMD-B (ТМБ-Д) - radziecka, przeciwgąsienicowa mina przeciwpancerna.
TMB-D była prostą w masowej produkcji miną z korpusem drewnianym. Skonstruowana została w latach 40.. W czasie II wojny światowej masowo produkowana w ZSRR. Wyprodukowane miny były elaborowane różnymi rodzajami materiałów wybuchowych. Stosowano między innymi amatol, dynammon, amonit, trotyl i kwas pikrynowy. Masa materiału wybuchowego wahała się od 5 do 7 kg. Mina była wyposażona w zapalnik naciskowy MV-5. Wybuch od zapalnika do głównego ładunku był przenoszony za pośrednictwem 200 g ładunku trotylu. Po II wojnie światowej miny TMB-D były używane podczas wojny koreańskiej i wietnamskiej. Produkcję min o zbliżonej konstrukcji uruchomiono także w innych krajach Układu Warszawskiego (np. w Czechosłowacji produkowano zbliżoną mine PT-Mi-D)
[edytuj] Bibliografia
- Owen, J.I.H.. Brassey's Infantry weapons of the world. London : Brasey's Naval and Shipping Annual Ltd, 1975. ISBN 0-904609-01-4.
