Władysław Szczepaniak
Z Wikipedii
Władysław Szczepaniak (ur. 19 maja 1910 w Warszawie, zm. 6 maja 1979 w Warszawie), polski piłkarz, obrońca. Symbol Polonii, z warszawskim klubem był związany przez całą karierę.
W lidze debiutował w 1928, początkowo występując w napadzie. Krótko grał także w pomocy, by na początku lat 30. przekwalifikować się na obrońcę. Szybko stał się podporą defensywy Czarnych Koszul, z czasem zostając kapitanem drużyny. Na piłkarskie boiska wybiegał do 1947, świętując w 1946 zdobycie pierwszego w historii mistrzostwa Polski dla Polonii, w pierwszej powojennej edycji MP.
W reprezentacji Polski debiutował w 1930 w meczu ze Szwecją, ostatni mecz rozegrał już po wojnie w 1947. Rywalem znowu była Szwecja. Łącznie w biało-czerwonych barwach rozegrał 34 spotkania, wielokrotnie pełniąc funkcję kapitana, także w historycznym meczu z Brazylią na MŚ 38. Brał udział w IO 36, gdzie polska reprezentacja zajęła 4 miejsce.