Xen (Half-Life)

Z Wikipedii

Xen (wymowa: "Zen") jest miejscem pochodznia gatunku obcych w grze Half-Life i jego dodatkach, jak również w drugiej części gry, Half-Life 2. Xen jest czasem określane jako "graniczny świat".

Spis treści 1 Wstęp 2 Ekosystem 3 Krytyka 4 Przypisy 5 Bibliografia

[edytuj] Wstęp

Xen nie jest planetą ani sztucznym tworem, takim jak stacja kosmiczna. Stanowi raczej zespół małych planetoid (albo wysp) unoszących się wewnątrz czegoś, co przypomina próżnię mgławicy. Ich powierzchnie i wnętrza odwiedzane są przez Gordona Freemana w Half-Life (a także Adriana Shepharda w Half-Life: Opposing Force i Barney'a Calhouna w Half-Life: Blue Shift).

W porównaniu z przyciąganiem ziemskim, Xen posiada mniejszą grawitację. Jednak z uwagi na fakt, że jest złożony z planetoid o małej masie, zaskakujące jest jakiekolwiek przyciąganie, zwłaszcza takie, które utrzymuje atmosferę z powietrzem oddechowym, odpowiednim dla człowieka. Istotne jest także to, że grawitacja jest zawsze ukierunkowana w dół niż dośrodkowo na każdej "wyspie", przez co można spaść z niej w pustkę poniżej. Mimo prawdopodobieństwa, że "wyspami" mogą być małe kawałki krążące na orbicie wokół większej, niewidocznej planetoidy, wspomniane anormalne prawa fizyki skłaniają do wniosku, że Xen zajmuje jeden z równoległych do Ziemi wszechświatów, gdzie panują odmienne prawa fizyki. Z tego względu nadaje się jemu nazwę "świata granicznego".

W krótkim ujęciu pod koniec Half-Life 2, można podsłyszeć Wallace'a Breena, określającego "światy rozciągnięte cienko wzdłuż błony, w miejscu przecinania się wymiarów". Jest bardzo prawdopodobne, że do światów, które opisuje Breen należy także Xen.

[edytuj] Ekosystem

Świat Xen jest miejscem zamieszkania wielu gatunków roślinnych i zwierzęcych, tworzących złożony ekosystem, które jednak pochodzą z innego, nieznanego miejsca. W wyniku ataki wrogich im sił, uciekły właśnie na Xen i przebywają tam w czasie wydarzeń Half-Life.^[1][2] (zobacz także: Kombinat).

Niektóre gatunki, takie jak barnacle, bullsquid czy houndeye wydają się zajmować nisze ekologiczne podobne do tych charakterystycznych dla ziemskich istot, jednakże stworzenia z Xen posiadają nietypowe anatomiczne i fizjologiczne cechy. Gonarch, 6-metrowa czteronoga istota nieprzerwanie wydaje na świat młode headcraby, które nie są jeszcze w pełni rozwinięte. W Black Mesa Research Facility spotyka się jedynie dorosłe headcraby.

Tylko niektóre kreatury z Xen są trudne do skategoryzowania. Przykładowo trudno powiedzieć czy występujące w dużych ilościach nieruchome, bioluminescecyjne łodygi są roślinami czy zwierzętami. Ich zachowanie polega na kurczeniu się w przypadku zbliżenia. Innymi takimi stworzeniami są nietypowe, podobne do drzew struktury spotykane w różnych miejscach, które stwarzają wrażenie bardziej opanowanych form macek (atakujących zaostrzonym dziobem stworów, zakotwiczonych w ziemi). Kołyszą się delikatnie i z daleka wyglądają na nieszkodliwe, jednak dźgają każdą istotę, która jej dotknie. Tym "macko-drzewom" często towarzyszą wspomniane łodygi, jednak są to osobne istoty, gdyż można je spotkać osobno.

Kolejne stworzenia są bardziej inteligentne i są częścią bardziej rozwiniętej cywilizacji obcych. Należą do nich alien controllery i vortigaunty oraz pełniące funkcję obronną alien grunty i gargantuy. W trakcie rozwoju wydarzeń w Half-Life wychodzi na jaw, że cywilizację obcych kontroluje jedna kreatura, Nihilanth. Mimo wielu różnic między nimi, stworzenia te posiadają cechy w morfologii - szczątkową trzecią kończynę pośrodku klatki piersiowej i pionowo rozwierające się usta, co sugeruje, że są to blisko spokrewnione gatunki.

Wielkorotnie spotkać można istoty podobne do mant zarówno na Xen jak i w Black Mesa. Potrafią latać i w Black Mesa transportują alien grunty. Występują w dwóch odmianach: jednej z rozszczepem na głowie i podwójnym ogonem oraz drugiej, z bardziej kolistą głową i pojedynczym ogonem. Stwory te poruszuszają się po stałych trasach i nie zwracają uwagi na pozostałe organizmy, włącznie z głównym bohaterem. Wiadomo jednak, że są one zdolne do emisji wiązek energii, a odmiana z podwójnym ogonem zaatakowała samolot V-22 Osprey w początkowym ujęciu w Half-Life: Opposing Force. Nie wiadomo czy są to żyjące istoty czy bardzo zaawansowane maszyny wojenne, stworzone przy użyciu biotechnologii (jak to czyni Kombinat).

W sekwencji końcowej w Half-Life i niektórych momentach w Half-Life: Blue Shift pojawia się jeszcze jedno latające stworzenie, wydające donośne, kojące dźwięki, wartko fruwające w stadach między "wyspami" Xen. Nie odgrywają one żadnej roli w grze, stanowią jedynie "element dekoracyjny" do przelotu wokół Xen, na jaki G-Man bierze Gordona Freemana. Nazywane są "stadownikami" (ang. boids)^[3], prawdopodobnie nawiązując do algorytmu stada, symulacji sztucznego życia.

[edytuj] Krytyka

Podczas gry większość gry Half-Life ma miejsce w i wokół Black Mesa, końcowe wydarzenia odbywają się na Xen. Niektórzy gracze skarżyli się z tego powodu twierdząc, że sceneria Black Mesa są bardziej dopracowane. Szczególnie zwracają oni uwagę na trafiony ich zdaniem efekt połączenia "normalnego", ziemskiego otoczenia z nieznanymi istotami, które dokonały inwazji na Ziemię i jednocześnie nie pochwalali pomysłu łączenia obcych istot z całkowicie obcymi miejscami. Natomiast inni fani wyrażali aprobatę za wykonanie Xen na tak szeroko zakrojoną skalę i z dbałością o wykonanie. Podczas gdy większość gier zawierających wątki z obcymi czerpały inspiracje z takich źródeł, jak Obcy - decydujące starcie (Duke Nukem 3D) czy gatunkowych horrorów (Doom), obcy i miejsca w Half-Life w porównaniu zostały wykonane z większą zdałością o szczegóły (ekologia Xen, homologiczna anatomia).

Innym elementem świata Xen, na który skarżyli się gracze jest nieproporcjonalna ilość wyskoczni, z których postać musi wykoczyć i precyzyjnie wylądować w innym miejscu, co w przypadku błędu kończy się śmiercią.

[edytuj] Przypisy

[edytuj] Bibliografia

• Bell, Joseph. Half-Life: Prima’s Official Strategy Guide. Prima Games, 1998. ISBN 0761513604.