กาพย์เห่เรือชมเครื่องคาวหวาน
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
กาพย์เห่เรือชมเครื่องคาวหวาน เป็นกาพย์เห่เรือที่พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย (รัชกาลที่ 2) ทรงพระราชนิพนธ์ไว้ ซึ่งพรรณนาเกี่ยวกับอาหารคาวหวานในวัง โดยใช้การบรรยายเนื้อหาเยี่ยงนิราศ คือการรำพึงรำพันถึงนางอันเป็นที่รัก โดยนำเอาชื่ออาหาร ลักษณะ ส่วนประกอบ หรือความสัมพันธ์มาเชื่อมโยงเข้ากับการรำพึงรำพันนั้น
กาพย์เห่เรือนี้ใช้เป็นบทอาขยานสำหรับนักเรียนชั้นประถมด้วย มีเนื้อหาดังนี้
-
- มัสมั่นแกงแก้วตา หอมยี่หร่ารสร้อนแรง
- ชายใดได้กลืนแกง แรงอยากให้ใฝ่ฝันหา
- ยำใหญ่ใส่สารพัด วางจานจัดหลายเหลือตรา
- รสดีด้วยน้ำปลา ญี่ปุ่นล้ำย้ำยวนใจ
-
- ตับเหล็กลวกหล่อนต้ม เจือน้ำสมโรยพริกไทย
- โอชาจะหาไหน ไม่มีเทียบเปรียบมือนาง
- หมูแนมแหลมเลิศรส พร้อมพริกสดใบทองหลาง
- พิศห่อเห็นรางชาง ห่างหอหวนป่วยใจโหย
-
- ก้อยกุ้งปรุงประทิ่น วางถึงลิ้นดิ้นแดโดย
- รสทิพย์หยิบมาโปรย ฤาจะเปรียบเทียบทันขวัญ
- เทโพพื้นเนื้อท้อง เป็นมันย่องล่องลอยมัน
- น่าซดรสครามครัน ของสวรรค์เสวยรมย์
-
- ความรักยักเปลี่ยนท่า ทำน้ำยาอย่างแกงขม
- กลอ่อมกล่อมเกลี้ยงกลม ชมไม่วายคลับคล้ายเห็น
- ข้าวหุงปรุงอย่างเทศ รสพิเศษใส่ลูกเอ็น
- ใครหุงปรุงไม่เป็น เช่นเชิงมิตรประดิษฐ์ทำ
-
- เหลือรู้หมูป่าต้ม แกงคั่วส้มใส่ระกำ
- รอยแจ้งแห่งความขำ ช้ำทรวงเศร้าเจ้าตรากตรอม
- ช้าช้าพล่าเนื้อสด ฟุ้งปรากฏรสหื่นหอม
- คิดความยามถนอม สนิทเนื้อเจือเสาวคนธ์
-
- ล่าเตียงคิดเตียงน้อง นอนเตียงทองทำเมืองบน
- ลดหลั่นชั้นชอบกล ยลอยากนิทรคิดแนบนอน
- เห็นหรุ่มรุมทรวงเศร้า รุ่มรุ่มเร้าคือไฟฟอน
- เจ็บไกลใจอาวรณ์ ร้อนรุมรุ่มกลุ้มกลางทรวง
-
- รังนกนึ่งน่าซด โอชารสกว่าทั้งปวง
- นกพรากจากรังรวง เหมือนเรียมร้างห่างห้องหวน
- ไตปลาเสแสร้งว่า ดุจวาจากระบิดกระบวน
- ใบโศกบอกโศรกครวญ ให้พี่เศร้าเจ้าดวงใจ
-
- สังขยาหน้าตั้งไข่ ข้าวเหนียวใส่สีโศกแสดง
- ซ่าหริ่มลิ้มหวานล้ำ แทรกใส่น้ำกะทิเจือ
- วิตกอกแห้งเครือ ได้เสพย์หริ่มพิมเสนโรย
- ลำเจียกชื่อขนม นึกโฉมฉมหอมชวยโชย
-
- ไกลกลิ่นดิ้นแดโดย โหยไห้หาบุหงางาม
- มัศกอดกอดอย่างไร น่าสงสัยใคร่ขอถาม
- กอดเคล้นจะเห็นความ ขนมนามนี้ยังแคลง
- ลุดตี่นี้น่าชม แผ่แผ่นกลมเพียงแผ่นแผง
-
- โอชาหน้าไก่แกง แคลงของแขกแปลกกลิ่นอาย
- ขนมจีบเจ้าจีบห่อ งามสมส่อประพิมประพาย
- นึกน้องนุ่งจีบถวาย ชายพกจีบกลีบแนบเทียน
- รสรักยักลำนำ ประดิษฐ์ทำขนมเทียน
-
- คำนึงนิ้วนางเจียน เทียนหล่อเหลาเกลากลึงกลม
- ทองหยิบทิพย์เทียมทัด สามหยิบชัดน่าเชยชม
- หลงหยิบว่ายาดม ก้มหน้าเมินเขินขวยใจ
- ขนมผิงผิงผ่าวร้อน เพียงไฟฟอนฟอกทรวงใน
-
- ร้อนนักรักแรมไกล เมื่อไรเห็นจะเย็นทรวง
- รังไรโรยด้วยแป้ง เหมือนนกแกล้งทำรังรวง
- โอ้อกนกทั้งปวง ยังยินดีด้วยมีรัง
- ทองหยอดทอดสนิท ทองม้วนมิดคิดความหลัง
-
- สองปีสองปิดบัง แต่ลำพังสองต่อสอง
- งามจริงจ่ามงกุฎ ใส่ชื่อดุจมงกุฎทอง
- เรียมร่ำคำนึงปอง สะอิ้งน้องนั้นเคยยล
- บัวลอยเล่ห์บัวงาม คิดบัวกามแก้วกับตน
- ปลั่งเปล่งเคร่งยุคล สถนนุชดุจประทุม
-
- ช่อม่วงเหมาะมีรส หอมปรากฏกลโกสุม
- คิดสีสไบคลุม หุ้มห่อม่วงดวงพุดตาน
- ฝอยทองเป็นยองใย เหมือนเส้นไหมไข่ของหวาน
- คิดความยามเยาวมาลย์ เย็นชุนใช้ไหมทองจีนฯ
 |
กาพย์เห่เรือชมเครื่องคาวหวาน เป็นบทความเกี่ยวกับ วรรณคดี วรรณกรรม หรือหนังสือ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ กาพย์เห่เรือชมเครื่องคาวหวาน ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ |
