ระเบิดมือ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ระเบิดมือ เป็นระเบิดขนาดเล็ก พอเหมาะกับฝ่ามือ ใช้สำหรับขว้าง เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า ระเบิดขว้าง อย่างไรก็ตาม ระเบิดมือยังสามารถใช้ติดกับปลายกระบอกปืนเล็กยาวเพื่อยิง หรือใช้กับเครื่องยิงระเบิดมือที่สร้างขึ้นมาเป็นพิเศษก็ได้ ตัวอย่างเช่น ระเบิดก๊าซน้ำตา ที่ใช้ควบคุมจลาจล และเครื่องยิงระเบิดมือแบบ เอ็ม 203 (M203) ที่ติดไว้ใต้ปืนเล็กยาวรุ่นใหม่

[แก้] ประวัติ

กำเนิดระเบิดมือนั้นไม่ปรากฏหลักฐานแน่ชัด แต่ว่าจะเป็นการใช้ภาชนะขนาดพอเหมาะมือ เจาะรู น้ำหนักเบา บรรจุวัตถุติดไฟ วัตถุระเบิด หรือสารพิษ และออกแบบให้ขว้างได้สะดวก เพื่อผลในการโจมตี

ระเบิดมือในสมัยโบราณ มักจะทำมาจากกระดาษ กระเบื้อง หรือแก้ว และบรรจุสารอันตรายต่างๆ ตั้งแต่พิษจากพืช พิษจากสัตว์ กรด ปิโตรเลียม ดินปืน หรือแม้กระทั่งวัตถุที่ได้จากพิธีทางไสยศาสตร์

อย่างไรก็ตาม ระเบิดมือในยุคเก่ายังไม่สู้จะมีประสิทธิภาพนัก ที่ปรากฏบทบาทโดดเด่นก็คือ ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ที่มีการใช้อย่างแพร่หลาย ระเบิดมือที่มีชื่อเสียงในช่วงนั้น คือ ระเบิดมิลส์ (Mills) เป็นระเบิดมือแบบแตกกระจายรุ่นแรกในยุคใหม่ และใช้ในกองกำลังแนวหน้าของอังกฤษ ระเบิดมิลส์นั้นเป็นระเบิดที่มีโลหะห่อหุ้ม มีเข็มแทงชนวน และพื้นผิวเป็นร่อง นิยมเรียกกันในภาษาไทยว่า ระเบิดน้อยหน่า โดยมีพัฒนาต่อมาอีกยาวนาน

ขณะที่อังกฤษมีระเบิดมิลส์นั้น เยอรมันก็ได้พัฒนาระเบิดขว้างแบบแท่ง ขึ้นมา เรียกว่า ระเบิดมือแบบแท่ง (Stielhandgranate) โดยมีเชื้อประทุห่อหุ้มอยู่ในกระบอกโลหะ และติดไว้กับแกนไว้สำหรับขว้าง ระเบิดชนิดนี้มีใช้ทั้งในสมัยสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง และครั้งที่สอง ถัดมาได้มีการพัฒนาระเบิดมืออีกรุ่นหนึ่ง เรียกว่า โมโลตอฟ คอกเทล (Molotov cocktail) เป็นระเบิดมือได้คล้ายกับระเบิดขวด ที่ใช้ขวดแก้วบรรจุน้ำมันเชื้อเพลิง แล้วชุดชนวนแถบผ้าให้ระเบิด ระเบิดแบบนี้ใช้ครั้งแรกในกองทัพฟินแลนด์ ซึ่งมีอุปกรณ์ที่ไม่ก้าวหน้านัก เมื่อครั้งต่อสู้กับกองทัพโซเวียตในช่วงสงครามฤดูหนาว เมื่อ ค.ศ. 1939

[แก้] ลักษณะทั่วไป

ระเบิดมือนั้นมีด้วยกันหลายรูปร่างและขนาด จุดประสงค์ในการใช้งานที่แตกต่างกัน แต่ระเบิดมือทั้งหมดจะมีคุณลักษณะร่วมกันสองประการ คือ อย่างแรก มีโพรงข้างในเพื่อบรรจุดินระเบิด หรือสารระเบิด อย่างที่สองคือ มีรูเล็กๆ ที่จะสอดเข็มแทงชนวนเข้าไป

ระเบิดมือนั้นมีขนาดเล็ก และมีลักษณะการทำงานที่คล้ายกันมากกับประทัดหรือดอกไม้ไฟ ประทัดนั้นทำมาจากกระดาษห่อดินปืน และมีชนวนขนาดเล็ก เมื่อจุดไฟ ชนวนก็จะไหม้ลงไปถึงดินฟืน และระเบิดให้กระดาษที่หุ้มกระจายออก

สำหรับระเบิดมือสมัยใหม่นั้น ชนวนจะเป็นอุปกรณ์ภายในเชิงกล แบบอิเล็กทรอนิกส์ หรือใช้วัตถุระเบิดด้วยก็ได้ แต่จะไม่จุดไฟจากภายนอกเช่นประทัด โดยมากจะออกแบบให้มีวัตถุคม หรือลวด หรือวัตถุไวไฟ