สุดทิวฟ้า
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สุดทิวฟ้า เป็นพระโอรสของสุกาฟ้าครองอาณาจักรต่อมา สิ้นพระชนม์ใน พ.ศ.๑๘๒๔ ในรัชสมัยของพระองค์ ชาวกะฉารีได้ละทิ้งเมืองทางตะวันออกของแม่น้ำทิขุมาอยู่กับพวกอาหม ตำนานบุราณชิ ฉบับหนึ่ง กล่าวว่า ได้เกิดสงครามระหว่างชนเผ่านะรา (ไทใหญ่แห่งเมืองกัง) และชนชาวมานตะรา ชาวนะราพ่ายแพ้และขอความช่วยเหลือจากสุทิวฟ้า ซึ่งยินดีจะช่วย หากว่าประมุขแห่งนะราจะยกพระราชธิดาแก่พระองค์ แต่ประมุขแห่งนะราไม่ยินยอม สุดทิวฟ้าจึงยกทัพไปโจมตีนะรา แต่กลับเพลี่ยงพล้ำในการรบ และบุรฮา โกฮาอิน ถูกฆ่าตายในสนามรบ บาร์ โกฮาอิน จึงไปทำไมตรีกับข้าศึก เมื่อเดินทางกลับเข้าเมือง บาร์ โกฮาอินถูกจำคุก แต่ขุนนางอื่นๆได้อ้อนวอนให้สุดทิวฟ้า ให้พระราชทานอภัยโทษแก่บาร์ โกฮาอิน
[แก้] ดูเพิ่ม
รัชสมัยก่อนหน้า: สุกาฟ้า |
ประมุขแห่งอาหม ราชวงศ์อาหม พ.ศ. 1811 - พ.ศ. 1824 |
รัชสมัยถัดไป: สุพินฟ้า |