อักษรกรีก

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี



อักษรกรีก
Α α แอลฟา	Β β บีตา
Γ γ แกมมา	Δ δ เดลตา
Ε ε เอปไซลอน	Ζ ζ ซีตา
Η η อีตา	Θ θ ทีตา
Ι ι ไอโอตา	Κ κ แคปปา
Λ λ แลมบ์ดา	Μ μ มิว
Ν ν นิว	Ξ ξ ไซ
Ο ο โอไมครอน	Π π ϖ ไพ
Ρ ρ โร	Σ σ ς ซิกมา
Τ τ เทา	Υ υ อิปไซลอน
Φ φ ไฟ	Χ χ ไค
Ψ ψ พไซ	Ω ω โอเมกา
อักษรที่เลิกใช้
Ϝ ϝ ไดแกมมา	Ϻ ϻ แซน
Ϙ ϙ คอปปา	Ϡ ϡ แซมไพ
Ϛ ϛ สติกมา	Ϸ ϸ โช

อักษรกรีก (Greek alphabet)เป็นอักษรที่ใช้สำหรับเขียนภาษากรีก โดยมีพัฒนาการมาตั้งแต่ยุคคลาสสิก ประมาณ 357 ปีก่อนพุทธศักราช (ศตวรรษที่ 9 ก่อนคริสต์ศักราช) และยังคงใช้สืบต่อเรื่อยมา นับเป็นอักษรที่เก่าแก่ที่สุดแบบหนึ่งที่ยังคงใช้อยู่ในปัจจุบัน ในสมัยกรีกโบราณนั้น อักษรกรีกยังใช้เขียนแทนจำนวนอีกด้วย ซึ่งในกรณีนี้จะเรียกว่าเลขกรีก ในทำนองเดียวกับเลขโรมัน ทุกวันนี้เราใช้อักษรกรีกเป็นสัญลักษณ์คณิตศาสตร์ เป็นชื่อดาวฤกษ์ เป็นชื่อกลุ่มภราดรและกลุ่มภคินี และใช้เพื่อวัตถุประสงค์อื่น ๆ อีกมาก

[แก้] ประวัติ

อักษรกรีกนั้น ปรับปรุงแก้ไขจากอักษรฟินิเชียน และยังได้เป็นจุดกำเนิดพัฒนาการของอักษรอื่นๆ อีกหลายแบบ เช่น อักษรละติน (อักษรโรมัน) อักษรกลาโกลิติก อักษรคอปติก และอักษรซีริลลิก เป็นต้น อาจรวมถึงอักษรอาร์เมเนียด้วย

จากข้อเขียนของเฮโรโดตัสระบุว่าตัวอักษรเข้าสู่กรีซครั้งแรกโดยชาวฟินิเชียนชื่อแคดมัส การเปลี่ยนแปลงของอักษรกรีกเมื่อเทียบกับอักษรฟินิเชียน คือการเพิ่มสัญลักษณ์แทนเสียงสระ ซึ่งได้แก่ อัลฟา เอฟซีลอน ไอโอตา โอไมครอน และอัฟซีลอน และเพิ่มพยัญชนะบางตัวเข้าไป ในช่วงแรกอักษรกรีกมีความหลากหลายมาก มีความแตกต่างอย่างชัดเจนระหว่างกรีซตะวันตกหรือคัลเดียกับกรีซตะวันออกหรือไอโอนิก รัฐเอเธนส์กำหนดระบบการเขียนแบบไอโอนิกให้เป็นมาตรฐานเมื่อ พ.ศ. 140 ปัจจุบันอักษรกรีกเขียนจากซ้ายไปขวา แต่ในอดีตเคยเขียนจากขวาไปซ้าย