Derviş

Vikipedi, özgür ansiklopedi

	Vikisöz'de Derviş ile ilgili özlü sözler bulunur.

Derviş Bir tarikata ve şeyhe bağlı olan mürid, sûfiyâne bir hayat yaşayan kişi.

Farsça bir kelime olmakla birlikte bütün müslüman milletlerin dillerine girmiş olan derviş, esas itibariyle "muhtaç, fakir" anlamlarına gelir,Tasavvufi mana itibarı ile Allah fakiri,Allah'a Muhtaç olduğunu hisseden, Allah'ı taleb eden, Ehli Suffa (Peyganberin en yakın arkadaşları) anlamında derviş sıfat olarak kullanılmıştır.Dervişân da derviş kelimesinin çoğuludur. Muhammedi şeriatta Biat edilen Evliya'yı Allah'a vesile kabul edip,İslamın esaslarını yerine getirmek için söz veren sadakat ve samimiyeti esas kabul edip Allah'a bağlanan,zamana göre Bağlı olduğu Mürşidinin Tasavvufi ögretisi üzere yaşamaya çalışan,Allah adamı,Ehli hal olarakta anılır.Allaha giden yol olarak kabul edilen Tarikatler dervişlerin Üniversitesi olmuştur. Derviş Mürşidinin tasarrufatı altında adedini mürşidin belirlediği Allah'ın Zikri ile meşgul olup nefsindeki kötülüklerden arınıp insan olabilme Allah'a kulluk yapabilme gayretiyle yaşar. Mutasavvifin en büyük derviş olarak Hz.Peygamber'i kabul eder.

[değiştir] Mutasavvifinin Dervişlikle ilgili sözleri

Akılcı dinden felsefe, nakilden tasavvuf, hakikat zuhur eder. Akılcı dinden mürteci yetişir. Nakli yaşayan, derviş sıfatının tecelli ettiği bahtiyar toplumlarda irtica-i hal kesinlikle olmaz. Dervişin anayasası kulluk vazifesini yerine getirmektir. Teslimiyete ne kadar sadık kalırsa o kadar makamı rızadan nasip alır. Pir-i Galibi
Derviş mürşidinin manevi vazifesinde Peygamberine biat eder. Söz ALLAH’a verilir, biat Peygamber efendilerimize yapılır. Yaşadığı zamana yetişemedin ise her zaman bu türlü rahmet-i ilahi mevcuddur. Noksan değildir. Veraset taşıyan, izin ve icazet sahibi mürşide biat edilir. Mürşitten gayrısı kendi ismine biat alamaz.Pir-i Galibi
"Dervişlik hâldir, söz değildir, söz ile ele geçmez." (Seyyid Abdulkadir Geylani)
"Dervişlik olsaydı tâc ile hırka / Biz dahi alırdık otuza kırka". - Yunus Emre