Crkveni raskol
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
|
Crkveni raskol na Istočnu i Zapadnu Crkvu dogodio se 1054. godine za Pape Leona IX.
Povodi koji su rezultirali ovim događajem sežu u stoljeća koja su prethodila.Rimski car Konstantin Veliki prebacuje sjedište carstva u Byzantion 330.g(u balkanskim krajevima poznat i kao Carigarad). 395.g. označava konačnu podjelu Rimskoga Carstva na dva dijela kada car još uvijek jedinstvenoga carstva Teodozije I daruje svojim sinovima Arkadiju-Istok,a Honoriju-Zapad. Zapadni dio carstva će u relativno kratko povijesno vrijeme nestati(150 godina) pod najezdom raznoraznih naroda iz potlačenih rimskih provincija.Istočni dio je postao "pandan" nekadašnjem moćnom carstvu.Pokušaji revitalizacije "staroga" su postali bezuspješni naročito za vrijeme Justinijana I koji je uspio vratiti mnoge provincije pod "orlovski plašt".Carstvo je nakon toga potresla velika epidemija koja je desetkovala stanovništvo slično srednjovjekovnoj kugi.Uzroci raskola između "zapadne" i "istočne " crkve leže upravo u ovim antičkim korijenima. Zapadno Rimsko Carstvo ili ono koje je netko preuzeo kao takvo oslanjalo se na latinski jezik i njega je uvijek stavljalo u prvi plan radi lakše manipulacije vjernicima odnosno ostatcima ostataka nekadašnjeg carstva.Carigrad je uveo narodne jezike u neke svoje regije, ali je međutim u druge vršio nasilno pokrštavanje i grčku doktrinu kao svemoguću što je rezultiralo pobunom Arapa i osvajanjem Bliskog Istoka.Napadi muslimana na Evropu i tzv.Džihad(sveti rat) nikako nisu odvojeni događaji od crkvenog raskola 1054.g.
Nedovršeni članak Crkveni raskol koji govori o religiji treba dopuniti. Dopunite ga prema pravilima Wikipedije.