Αρκάδιος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Αρκάδιος ήταν Αυτοκράτορας της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, γιος του Μεγάλου Θεοδοσίου. Ανήκει και αυτός στη δυναστεία την οποία δημιούργησε ο Μεγάλος Θεοδόσιος. Βασίλευσε από το 395 ως το 408 και αυτός καθώς και ο γιος του αποτελούν μελανά σημεία στην ιστορία της αρχής της βυζαντινής αυτοκρατορίας, εγκαταλείποντας το κράτος στη διάθεση των διάφορων συμβούλων.
Στην εποχή του Αρκαδίου τη διοίκηση την ασκούσε ο σύμβουλος Ρουφίνος, αλλά κυρίως την εξουσία είχε ο διεφθαρμένος επίτροπος Ευτρόπιος και η αυτοκράτειρα Ευδοξία. Όταν ανέβηκε στο θρόνο ο Αρκάδιος, ήταν δεκαοκτώ χρονών και υπήρξε ασθενικός και αδρανής. Ενώ οι Ούννοι έκαναν εισβολές στην Μικρά Ασία και ο Γότθος Αλάριχος λεηλατούσε σχεδόν όλη την Ελλάδα, το κράτος αντιμετώπιζε τη σύγκρουση μεταξύ της πολιτικής αρχής και του ιερατείου. Ευτυχώς για το βυζάντιο και τον ελληνισμό, ο στρατηγός του Δυτικού Ρωμαϊκού Κράτους Στηλίχων κατόρθωσε να αντιμετωπίσει με επιτυχία και τους Ούννους και τον Αλάριχο.
Ο Πατριάρχης Ιωάννης ο Χρυσόστομος καυτηρίαζε δημόσια τη διαφθορά της αυλής κι αυτό έγινε αιτία σύγκρουσης μεταξύ αυτού και της αντίπαλης του αριστοκρατίας με την οποία συμμάχησαν και οι αντίπαλοί του κληρικοί. Ο Αρκάδιος πέθανε, αφού βασίλεψε για 30 χρόνια.
Η αρχική έκδοση του άρθρου αυτού βασίστηκε σε αντίστοιχο άρθρο της Live-Pedia.gr δημοσιευμένο με την GFDL. (ιστορικό)
| Προηγούμενος Θεοδόσιος Α' |
Αυτοκράτορας του Βυζαντίου ' |
Επόμενος Θεοδόσιος Β' |
