Διάβολος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Διάβολος είναι το πιο συνηθισμένο όνομα στην Αγία Γραφή του αρχηγού των πονηρών πνευμάτων. Αποκαλείται έτσι, γιατί έργο του είναι η διαβολή του ανθρώπου στο Θεό και του Θεού στον άνθρωπο.

Αναφέρεται και ως Σατανάς. Μεταφορικά σημαίνει τον έξυπνο, τον τετραπέρατο, το ζωηρό, αλλά και τον κακόβουλο, το μοχθηρό. Από τη συνηθισμένη χρήση του ονόματος του διαβόλου στην εκκλησία, ως εχθρού του έργου του Χριστού και κάθε ηθικής αρχής, έγινε γνωστός όχι μόνο στον ελληνικό, αλλά σε όλους τους χριστιανικούς λαούς. Είναι στενά δεμένος με τις δεισιδαιμονίες που ταλαιπωρούν τους αμόρφωτους λαούς. Συνήθως θεωρείται ότι έχει μορφή ανθρώπινη στο πρόσωπο, αλλά κορμί και άκρα ζωώδη. Εικονίζεται να έχει ουρά, κέρατα και τραγόγενο, πυκνό τρίχωμα στο σώμα και πόδια γίδας. Η εικόνα του συμπληρώνεται από μάτια μεγάλα, άγρια και πεταγμένα έξω από τις κόγχες, μακριά και μυτερά αυτιά και ψηλό σκελετωμένο σώμα.