Branko Ĉopiĉ
El Vikipedio
Branko ĈOPIĈ (serbe Бранко Ћопић; naskiĝis la 1-an de januaro 1915 en Haŝani, Bosanska Krupa; mortis la 26-an de marto 1984 en Beogrado) estis serba verkisto el Bosnio.
Ĉopiĉ studis en la filozofio fakultato de la Universitato de Beogrado. En 1941 li fariĝis partizano.
Ĉopiĉ unue verkis poemojn kaj novelojn pri la malfacila vivo de bosniaj kamparanoj. Poste li ĉefe verkis pri partizanoj dum la dua mondmilito kaj pri la problemoj post la fino de la milito. Liaj romanoj havas larĝan, kronikecan stilon.
Li sin mortigis saltante de ponto en Beogrado. Tiu ponto nun laŭ li nomiĝis Branko-ponto (Бранков мост).
[redaktu] En Esperanto aperis
- La legindaj partizanoj, nekutima elmilita rakontaro, Sarajevo 1987, 76 paĝoj. Tradukis Branko Miljko.
- La caro en Bekez, en: Antologio de la moderna bosnia-hercegovina novelo, Sarajevo 1989, paĝoj 49–56. Tradukis Branko Miljko kaj Mustafa Tandir.
- Tombo en kritiko-kampo. Eta mia el Krupa Bosnia, en: Antologio de la serba skriba poezio, Beogrado 2002, paĝoj 189–191.´
