Partizano

El Vikipedio

Partizano estas batalanto ne-armea, civila, kiu en milito agas en malgranda grupo, ofte en teritorio okupita de konkerinta malamiko.

Preferataj taktikaj rimedoj de partizanoj estas saboto, embuskoj kaj surprizaj atakoj (gerila batalado). Partizanoj povas agi en areoj, el kiuj regulaj trupoj estis forpelitaj, aŭ kien ili ne povis penetri. Ili ofte estas loĝantoj de la koncerna areo kaj kaŝas sin helpe de la ne-batalanta loĝantaro.

Ĉar partizano ne estas (per uniformo aŭ insigno) rekonebla kiel batalanto, li ne havas la statuson de batalanto. Ĉar malamikaj soldatoj ne povas distingi lin de paca civilulo, li dum atako ĝuas la avantaĝon de surprizo, sed riskas, ke la malamiko ataku ankaŭ pacajn civilulojn.

Zamenhof uzis la vorton en la figura senco "(verva) partiano"; tiu uzo ne pli estas tre kutima.

Ĉi tiu artikolo pri "Partizano" ankoraŭ estas ĝermo. Vi povas helpi pluredakti ĝin post klako al la butono «redaktu».
Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi.