آلو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

آلو یکی از میوه‌ها است.

اگر آلو بصورت تازه و از درخت مصرف شود خوشمزه تر است اما به صورت خشک شده نیز خوراک مختصر خوبی بشمار می‌آیند. اثر فیبر این میوه در بدن انسان که از دیرباز شناخته شده به علت وجود ماده‌ای در پوست آلو است که مسئول این عملکرد است.اگر پوست آلو را جدا کنید تأثیر این فیبر از بین می‌رود اما همچنان تأمین کننده مواد غذایی است.

قبلاً آلوها مثل کشمش، روی درخت و در نور خورشید خشک می‌شدند اما اکنون آنها را در تونل هوا که با گاز گرم می‌شود خشک می‌کنند تا آنها ظاهری هماهنگ داشته باشند. آلوهائی که برای خشک کردن چیده می‌شوند نسبت به آنهایی که برای مصرف تازه یا خوشاب (کمپوت) برداشت می‌شوند رسیده تر هستند.

آلوها به دو گروه اصلی تقسیم می‌شوند: آلوی ژاپنی و اروپایی یا آلوی ویژۀ خشک کردن. آلوی ژاپنی بصورت تازه، کمپوت، مربا یا داخل ژله مصرف می‌شود. آلوی اروپایی را خشکی می‌نامند چون آنها را می‌توان بدون خارج کردن هسته خشک نمود. در واقع مردم بیشتر این نوع آلو را بصورت خشک شده می‌بینند.البته آلوی اروپایی را می‌توان به شکل تازه یا درون غذا مصرف کرد. تقریباً 90 درصد آلوی مصرفی آمریکا در کالیفرنیا کشت می‌شود که بیشتر آنها در دره San Joaquin پرورش می‌یابند. و گونه ژاپنی سه چهارم تولید آلوی کالیفرنیا را تشکیل می‌دهد. آلو همچنین در واشنگتن، آیداهو، میشیگان و نیویورک بعمل می‌آید.

بجز آمریکا، کشور شیلی عمده تولید کننده گونه‌های ژاپنی و اروپایی آلو است.درصد زیادی از محصول آنها به آمریکا صادر می‌گردد. کشورهای دیگر تولیدکننده آلو عبارت‌اند از آلمان، ایران، ترکیه و ژاپن. آلوهای اروپایی (خشکی) همیشه هسته جدا هستند یعنی گوشت میوه به هسته نچسبیده همچنین رنگ آنها همیشه آبی یا ارغوانی است.

فهرست مندرجات ۱ گزینش ۲ آماده‌سازی ۳ گونه‌های ژاپنی ۴ گونه‌های اروپایی ۵ جستارهای وابسته ۶ منبع

[ویرایش] گزینش

هنگام انتخاب آلو به دنبال انواعی باشید که رنگ خوبی از گونه خود را داشته و قدری سفت هستند اما آلوهایی که در مقابل فشاری اندک، کمی اثر نشان می‌دهند نیز خوب هستند.از آلوهایی که هنگام فشردن خیلی سفت یا خیلی شل هستند، رنگشان خوب نیست یا پوستی چروک، کبود یا شکسته دارند اجتناب کنید. بهترین زمان چیدن آنها هنگام بلوغ است اما زمانیکه کاملاً نرسیده اند. آنها را تا قبل از رسیدن کامل و آماده شدن برای خوردن در دمای اتاق (بین 51 تا 77درجه فارنهایت) نگهداری کنید. برای افزایش فرآیند رسیده هنگام آوردن آلو به خانه آنها را میوه‌های تولید کننده گاز اتیلن از قبیل موز، سیب یا گلابی درون پاکتهای کاغذی قراردهید.آلوها زمانی کاملاً رسیده‌اند و آماده خوردن هستند که بوی خوش آنها ساطع شود و زیر فشار کم انگشتان نرم باشند.هنگام رسیدن آنها را در یخچال نگهداری کنید اما دور از میوه‌های تولید کننده اتیلن باشند در این صورت آلوها بیش از حد پخته نمی‌شوند.

[ویرایش] آماده‌سازی

برای جدا کردن هسته در انواع هسته جدا شکاف میوه را تا رسیدن به هسته برش دهید سپس دو نیمه را در جهتهای مختلف بپیچانید. بعد می‌توان هسته را به آسانی درآورد.گوشت انواع هسته دار به هسته چسبیده ازاینرو بهتر است این آلوها را از پوست تا هسته قطعه قطعه کرد.پوست آلو را می‌توان به آسانی جدا کرد برای این کار باید مدت 30 ثانیه آن را جوشاند سپس فوراً در آب یخ قرار داد. پوست آلو را می‌توان با همان روشی که در مورد گوجه فرنگی انجام می‌شود جدا نمود.اگرچه آلو را بیشتر بصورت تازه مصرف می‌کنند نمک زده و پخته آنها به‌عنوان مخلفات غذا مورد استفاده است. استفاده از آنها در مربا، ترشی، سس و سوپ بسیار لذیذ است. آشپزها آلو را اغلب با دارچین، جوز، لیمو و پرتقال مصرف می‌کنند.

به یاد داشته باشید یک آلو خشک شده همیشه یک آلو است اما یک آلو را نمی‌توان همیشه خشک کرد.

[ویرایش] گونه‌های ژاپنی

دوازده گونه عمده از آلوی ژاپنی وجود داردکه تقریباً 70 درصد کل آلوی تولیدی آمریکا را تشکیل می‌دهند. Red Beautyو Black Beauty دوتا از ابتدایی‌ترین گونه‌ها هستند. گونه‌های معروف دیگر عبارت‌اند از the Santa Rosa, Queen Rosa, Casselman, Black Amber,

Red beautyآلوی وقتی کاملاً رسیده است پوستی سیاه – ارغوانی خواهد داشت و زیر فشار کم انگشتان دست، نرم است.طعم آنها شیرین و بسیار آبدارند ؛ پوستشان قدری ترش است. آلوهای Black Beauty از نظر شکل و اندازه نظیر گونه قبلی است اما پوستشان تیره تر و سیاه مایل به ارغوانی هستند.

آلوی Santa Rosa محبوب‌ترین آلو در کالیفرنیا و آریزونا بشمار می‌آید و دارای طعمی تند و آبدار است. پوست آنها ارغوانی مایل به قرمز است و گوشتشان کهربایی با سایه‌ای از قرمزمی باشد. آلوی Queen Rosa از نظر بخش‌های خارجی شباهت بسیار زیادی به Santa Rosa دارد بجز رنگ زرد مایل به سبز آن در قسمت بالا نزدیک ساقه. گوشت کهربایی و آبدار آن وقتی می‌رسد تند می‌گردد. گونه Casselman خوشمزه‌ترین آلوی آخر فصل است.رنگ پوست آنها قرمر زوشن است و گوشت آن کهربایی تیره است که دارای طعمی بسیار شیرین و گوشتدار است.

گونه Black Amber بسیار درشت، زیبا و سیاه رنگ است که بیشتر برای تهیه سس‌ها، کیکها و دسر پودینگ بکار می‌رود. گونه Angelino آلویی درشت و ارغوانی رنگ و بسیار شیرین با گوشتی زرد است.این گونه بسیار تطبیق‌پذیر بوده و برای کیک، مربا و سس مناسب است. این نوع آلو درصورتیکه به شکل تازه خورده شود نیز بسیار لذیذ است. گونه Simka بسیار درشت و قلب مانند و ارغوانی رنگ است دارای بوی بسیار خوش و گوشتی طلایی است. گونه Laroda آلویی است ارغوانی تیره مشابه Santa Rosa اما بزرگ‌تر از آن که 5 تا6 هفته دیرتر از آن برداشت می‌شود.یکی از بهترین انواع آلوی تازه است که بسیار آبدار است. آلوی El Dorado پوست قرمز روشن تا مایل به صورتی با بخش‌هایی ارغوانی دارد. دارای گوشت ارغوانی و خوش عطر است. این آلو در غذا همچنان سفت باقی می‌ماند که این خاصیت آن را برای کنسرو مناسب کرده است. گونه Friar یا پوستش آبی تیره و یا سیاه مایل به ارغوانی است و گوشت آن ارغوانی رنگ است.وقتی این نوع آلو می‌رسد بسیار شیرین می‌گردد. پوست آلوی Kelsey سبز است که هنگام رسیدن به رنگ زرد با قسمت‌های قرمز تبدیل می‌شود. این آلوی درشت و معطر هنگام بلوغ عطر بسیار خوبی دارد.

[ویرایش] گونه‌های اروپایی

آلوی ایتالیایی که در واشنگتن رشد می‌کند معروف‌ترین گونه آلوی اروپایی محسوب می‌شود.وقتی این آلو می‌رسد رنگ آن از آبی مایل به قرمز به آبی – ارغوانی با گلهای سفید تغییر می‌کند.این آلوی سفت در تهیه غذا و کنسرو کاربرد دارد.

آلوی Stanleys آبی – سیاه دارای گوشتی سفت و زرد مایل به سبز است. Blufre(Blue Free) شبیه Stanleys اما کمی است. Damsons آلوهایی کوچک و آبی با طعمی عالی هستند .آنها بیشتر در کنسور بکار می‌روند.

گونه‌های پیوندی

Plumcot پیوندی است خوشمزه بین آلو و زردآلو. این گونه سرخ رنگ دارای گوشتی قرمزاست این پیوند که بهترین نوع دومیوه را شامل می‌شود دارای تعادل شکر و اسید است که نتیجه آن تولید میوه‌ای شیرین تر از آلو و زردآلو است.

صد گرم آلو 16 گرم کربوهیدرات، 4/0 گرم پروتئین و 65 کالری دارد.بعلاوه در صد گرم آلو 250 واحد ویتامینA، 07/0 میلی گرم تیامین، 04/0 میلی گرم ریبوفلاوین، 6 میلی گرم اسیداسکوربیک،7/0 میلی گرم آلفاتو کوفرول، 2 میلی گرم سدیم، 167 میلیگرم پتاسیم، 13 میلی گرم کلسیم، 13 میلی گرم منیزیم، 4/0 میلی گرم آهن، 1/0 میلی گرم مس، 23 میلی گرم فسفر و 5 میلی گرم گوگرد وجود دارد. وجود اسید سیتریک، اسید سوکسینیک، اسید سالیسیلیک و اسید مالیک و نیز کلسیم، فسفر،ویتامینی B1,A,B2 نیاسین و ویتامین C آن را به صورت میوهای با ارزش در آورده که هم میوه تازه و هم خشک آن در رژیم غذایی ضرورت دارد. آلو مدر، ملین و مفید برای مبتلایان به بیماری رماتیسم و نقرس است. در واقع آلوی خشک را باید یکی از بهترین داروهای ضد یبوست به شمار آورد که عوارض داروهای ملین و ضد یبوست را نیز ندارد. خیسانده آلوی خشک به مدت یک شب در آب در رفع یبوست و صفرا بسیار موثر است و علم دفع را منظم می‌کند. باید توجه داشت که مغز هسته آلو اسید سیانیدریک دارد و از این رو می‌تواند خطرناک باشد. همچنین جوانه‌های درخت آلو نیز گلوکوزید مولد اسید سیانیدریک دارد.

[ویرایش] جستارهای وابسته

آلو بخارا (آلوی برقانی)

[ویرایش] منبع

دانشنامه رشد.