خونآشام
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
خونآشام در افسانهها و خرافات مردم اروپا، جنازهای زنده است که شبها از گور بیرون آمده و برای تغذیه خود از خون مردم میمکد. در این تخیلات، خونآشامها دندانهای نیشبلندی دارند که با آنها از گردن زندگان خون میمکند، و معمولاً دارای قدرتهای فوق بشری از جمله زندگی جاوید هستند. در داستانهای زیادی خونآشامها مردم را به بردگی میکشند و خود آنها را نیز به خون آشام تبدیل میکنند. رسم بر این است که برای دور کردن خون آشامها طلسمهای ویژهای استفاده شود. برای کشتن او باید سرش را از تن جدا کرد و میخی بلند را به قلب او فرو کرد. خونآشامها از عقاید خرافی به ادبیات کلاسیک و مدرن جهان وارد شدهاند و امروزه کتابها و فیلمهای فروانی با داستانهای متفاوت در مورد آنها ساخته میشود. مشهورترین شخصیت خونآشام در عرصهٔ ادبیات، دراکولا نام دارد که زادهٔ ذهن برام استوکر نویسندهٔ بریتانیایی است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] نمونههای فرهنگی
[ویرایش] خونآشامها در ادبیات
- دراکولا نوشتهٔ برام استوکر
- تاریخچهٔ خونآشام نوشتهٔ آن رایس
[ویرایش] خوشآشامها در سینما
- دراکولای برام استوکر به کارگردانی فرانسیس فورد کاپولا
- دنیای زیرین (Underworld)
- سهگانهٔ تیغه: تیغه، تیغه 2، تیغه: سومین
- مصاحبه با خونآشام
- پسران گمشده
- نوسفراتو
[ویرایش] پیوند به بیرون
- خونآشامها. شامل اطلاعاتی دربارهٔ اسطورهشناسی پدیده و ظهور آن در ادبیات و سینما.